"Yerden Yüksek - Maskara" bu yazımın konusu olan şarkı... Anılarımda bir gezintiye davet ediyorum bugün sizi...
Bu şarkı benim lise okuduğum senelerde bir dönem çok fazla, sonraki bazı dönemlerde de aralıklarla dinleyip hüzünlendiğim şarkılardan biri esasında... Başlarda huzur bulup kendimi gördüğüm ama nedenini tam anlamıyla kavrayamadığımı da bildiğim, sonrasında "nedeniyle beraber anlayıp hüzünlendiğim için" bir zaman da dinleyemediğim...
Şimdiyi sorarsanız, öncesi ve sonrasını aştım. Ama çok net sözleriyle kendimi kavradım. Esasında o zamandaki ben, içinde bulunduğum durumu bilip de nasıl da bilmezden gelmiş ve öylece devam etmişim. Sözleriyle kendimce kendime ve size anlatacağım o zamanki hislerimi...
Geçmiş zaman, Kavak Yelleri'nin Kanal D'de yayınlandığı zamanlar; Kerem'in Aslı'ya "Mine ile kendisini aldatmasından zaman geçtikten sonra", af dilemek için hazırladığı videoda çalıyordu bu şarkı ilk defa... İlk cümlelerinden son cümlelerine kadar, cezbetti ve bana katıldı bu şarkı resmen!
"İçimdeki sen, karşıma gelsen!
Beni, onun gibi sevsen!"
Aynı sıralarda, bir arkadaşım var. Kendimce çok seviyorum onu! Ama insan bazen bildiğini kendinden saklıyor ya hani, onun beni ben kadar sevmediğini de çok net biliyorum. Biliyorum işte! İnsan sürekli aynı hataları, aynı yerden kırmaları yapmaz sevdiği insana karşı. Hatalar farklı olur, aynı yerlerde buluşmaz hani... Bizim arkadaşlığımızdaki ondan yana gelen hatalar "hep aynı noktada çakışıyor". Birbirimizi hem anlıyoruz, hem de benim onu anlamadığım noktalar gelip çatıyor ve biz hep bir olanlar üzerinden ara sıra da tartışıyoruz. "Yanlış anlıyorsun, o öyle değil" deyip başka şeyler söylüyor bana. Her şeyin benim mantığıma uymasa da onun tarafında bir açıklaması var sözde!
Şarkı şöyle devam ediyor;
"Yüzünü saklama benden!
Sevmesen de, korkmam senden!"
Birinin seni sevmediğini, o anlamda veya her anlamda "netlikle canını canına katarak" sevmediğini farkediyormuş insan. Farkedip de kabul etmek istemiyormuş işte! Bu da öyle bir mevzu idi. Sevmediği halde korkmadım ondan, ben sevdiğimi biliyordum çünkü! Ben onu sevmek istiyordum, arkadaşlığımızı seviyordum çünkü. İçselleştirmiştim, o beni benim onu sevdiğim kadar sevmese de; ona "rağmen" seviyor insan, "öyle olduğu için" değil... Velhasıl, yalan da olsa karşılık aldığımı sandığım yandan; sürdürmüştüm arkadaşlığımızı...
Şarkı devam ediyor;
Hani sen de ağlamayanlardandın?
Ağladın işte!
Az kalsın beni de ağlatacaktın.
Ağlasam keşke...
Diyerek...
Yakın olduğunuzu düşündüğünüz ama emin olmadığınız kişiler olmuştur hayatınızda. Bir uzak bir yakındır, ama siz sevdiğiniz yakınlığı tek doğru kabul edersiniz. Oysa "karşınızdaki size uzaktır, her bakışı da size ayrı tuzaktır" Bu tuzağı hayat kurar, hayat böyle oyunlar kurar... :)
Şarkının devamı da böyle zaten;
Karşımdaki sen, bana uzak.
Her bakışın ayrı bir tuzak.
Kokunu unutabilsem bana kızar mısın?
Bir gün benim için de ağlar mısın?
Yani kısacası, gençtik ve kalbimizin bu kadar yanlış bir şeye inanabileceği aklımızın ucundan geçmezdi. Her dönem arkadaşlarımla beraber, acımızı kitaplarda, filmlerde ve müziklerde arayıp bulduk! Bulduğumuza tutunmak yetti sanki bize, yanlışları yaşaya yaşaya doğruyu bulduk! Kötülerden en kötülerini bulmadık, kalp kırgınlıklarımız oldu ama öyle güzel şarkılarımız da oldu ki;
"İşte, teselliyi bunlarda bulacağız. Doğru bilmek istediğimiz yanlışlara bile, kendimizce inanmadığımız halde; bu şarkıları dinleye dinleye ulaşacağız..."
Diye düşünmüşüz meğer. Bun bu hislerimi şimdi farkettim... Bunu söylüyor ama kabul edemiyordum, ben meğer o zaman da biliyormuşum neyin ne olduğunu! Tutunduğum şarkılarla kendime söylüyormuşum bunu ama bir gün yoluna koyarım diye, yanlışlara susuyormuşum meğer!
Peki, şarkı sözlerinin sonunu da kendime armağan ediyorum o zaman; Çünkü, aslında o sözler beni bana anlatıyordu hep. Doğru bildiklerimiz yüzünden yaralanmamak istemek, kalp yaralarımızı saklamak modaydı o zamanlar. Şimdi her acıyı ulu orta söylemek gibi, tek başımıza yaşaması anlamlıydı. Ben o anlamı hala bozamıyorum ve yazıyla anlatması ve kavradıklarımı düşünmesi hala çok anlamlı benim için!
İçinizden ağlamak gelip de ağlamamak isterseniz, bu şarkıyı dinleyin. Beni o zamanlar çok ağlatıyordu, şimdi bile hala hüzünlendiriyor işte. :)
"Hani sen de ağlamayacaktın?
Ağladın işte!
Az kalsın beni de ağlatacaktın!
Ağlasam keşke..."
Not; Yerden Yüksek grubuna böyle güzel ve anlamlı bir şarkı yaptıkları için, geçmişten bugüne teşekkür ederim... :) Bazı şarkılar herkesin anlamayacağı derecede, yüreğine dokunuyor bazılarının işte. Sevgilerimle...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Bloğuma hoşgeldiniz. Yazımı okuduğunuz için teşekkür ederim.
İnşallah beni yorumlarınızdan mahrum bırakmazsınız... :)