İki Fotoğraf Ve Birçok Düşünce - 26.02.2018

Bu iki fotoğrafı geçen hafta bugün çektim, yengemin aldığı hırkamı giymemin hevesi ile; malum ne zamandır da özçekim yapmıyorum dedim, fırsat bu fırsat diye değerlendirdim... Hırkamı çok sevdim, "uzun zamandan sonra yine rahat bir hırkam oldu" dedim. Tekrar teşekkürlerim yengeme. :)

Sonra fotoğraflara tekrar gelince; "yanaklarım nasıl tombik çıkmış öyle, ben bu kadar kilo mu almışım yani?" Dedim. Gözüm beğendiğim bu iki fotoğrafta da iki noktaya takıldı, yanaklarıma! Neyse, "hazır hafta başı iken bu hafta yine tatlıyı kesiyorum, katiyen yemek yok!" dedim kendime. 

Uzatmadan söyleyeyim, tüm hafta boyunca 3 tane çikolata ile geçirdim haftayı. Hiç yemeyecektim güya ama... Sonra bunu yazarken aklıma geldi, yeğenimle birbirimize söz vermiştik; haftada 3 tatlı yeme hakkımız var, yeğenim onu bazı zaman günlük anlamak istese de. :) 

Sonra 3 gün önce bir yerde okudum; "Hayat boyu bir besin grubunu tamamen hayatından çıkarmayın, azaltın." diyordu. Vücuda zararlı da deseler, her besin grubunun azı yarar aslında, diye söylüyordu okuduğum küçük yazıda. O yazı; burada... 

Diyeceğim o ki; yeğenime sözümü tutmuş muyum "evet", doğru olduğu söylenilen çıkartmama eksiltme kuralını uygulamış mıyım "evet". E o zaman, niye takılayım ki? Bir haftayı daha layıkıyla bitirmişim şükür. Kaldı ki geçen haftayı hep 5 saat öğün arası kuralı ile geçirdim. Ayrıca yengeme de anneme de gösterdim resmi, aşağıdan çekmişsin ondan öyle yanakların dediler. Allah var, ben çok beğendim resmimi. Bir de tüm bunlaarı anlatasım vardı işte... :)

Geçen hafta yediklerimizi kontrol etmek ile geçti işte burada, (Antalya'da dayımlarda); yengemle ve annemle... Stresli bekleyişler ile dolu bir hafta idi ve bu stres içinde oyalanmalar gerekiyordu,İncim ile oynamak ve gün boyu oyalanmak ile geçti. 

Geleyim bugüne; Üçüncü haftayı doldurmak üzere olduğumuz bu haftanın ilk günü olan bugünde, dedemi hastaneden taburcu ettiler. Önce dayım traş olması için berbere götürdü, sonra az biraz kısıtlı da olsa duş aldı ve yattı dinlendi. Dirençli ve iyi olması bizi mutlu ediyor, ama ufak tefek sorunları ise endişelendiriyor da tabii... 

Karaciğeri mesela, biraz sıkıntılı. Çünkü ilaçlarını ameliyat sonrası sürecinde içemedi, bu sebepten ötürü karaciğerindeki siroz vücudunun ödem yapmasına sebep olmuş. Akıntıları hep karaciğerden imiş... Eve geldi ve ilaçlarını içmeye başladı bugün, dilerim önümüzdeki süreçte daha iyi toparlanacak şimdi...

Hastanedeki tedavimiz bitti, eve çıktık işte. Yeni hafta böyle başladı... Endişeler yerini iyi gidişatlara bırakıyor olmaya devam etsin inşallah, hepimize mutlu bir hafta diliyorum; planlarımıza ve isteklerimize karşılıklarını bulabildiğimiz... :)  Çok şükür, bin şükür diyebildiğimiz! 

Sevgilerimle... :)