3 Yaştır Kırmızı Giyiniyormuş :)

Bugün Kağanımın 3. yaş doğum günü... :) Yıllar geçti de 3 yaşını yaşamaya geldi sıra; elbetteki acısıyla tatlısıyla geçti 3 sene, zor anları ve kolay anlarıyla beraber. Ve sıra 3. yaşımızda bugünden sonra...

3 sene önce bugün, sabah 9 sularında hastaneye vardığımızı ve ablamı sezeryan için hazırlamaya başladıklarını ve ameliyata götürdüklerinde; hem nasıl korktuğumuzu hem de nasıl heyecanlandığımızı dün gibi hatırlıyorum. Doğumdan sonra hemen kucağımıza alamamıştık Kağanımı, birkaç gün kafasında bir cam gibi bir şeyle nefes aldı. Küvez de durdu, hemen düzgün nefes alamadı. Ablamla bizi 2 gün sonra hastaneden çıkardılar, ama Kağanım hastanede kaldı. 

O günler hem korku hem de büyük bir sabırsızlık vardı içimizde. Çok şükür geçti o günlerde sağ salim. Şimdi hayatımızda haylaz bir oğlan var. Ve annesi ablam... :) Çok ama çok şükür...

Bugün Kağanımın doğum günü için geçmiş doğum günlerindeki fotoğrafları bir araya getireyim dedim. Yıllar geçmiş ve bu zamana kadar ki her doğum gününde kırmızı tişört giyinmiş kuzum. Bugün dahi kırmızı tişört var üstünde, üstteki tek resimde görüldüğü gibi... :) İnsanın aklına "Aaa tesadüfe bak" gibi bir cümle de gelse, tesadüf değil gibi geliyor daha sonra ister istemez böyle anlar. 

En sevdiği rengin kırmızı olduğunu biliyoruz ailecek. Ama bugün böyle bir kolaj yapmaya kalkınca, 3 doğum günüdür kırmızı giydiğini farkettim. Annem ve ablamla paylaştım tabi ilk bu durumu. Ablam şaşırdı, annem ise; "Demek ki uğurlu rengi kırmızı." dedi. Evet belki de kuzumun rengi cidden kırmızı. Denk geliyor bazı şeyler, tesadüf diyemiyorum bende artık. Evrenin ve kaderin oyunu gibi bazı şeyler...

Yeğenimle Öğrendim Ben..

Bir çocuk büyürken; çocuğu sevmenin ve hayata adapte oluşu sırasında yaşadığı tatlı anları izlemenin güzelliğinin yanı sıra, ne zorluklarla büyütüldüğünü... O öğrenirken, senin de öğrendiğini. Ve bu yaşına kadar, 1 yaş ve 2 yaş sendromu diye bir şeyin olduğunu; 1 yaş sendromunun diş çıkartma ile başlayıp garip huylar getirdiğini, 2 yaş sendromunun da kendini kanıtlama gereği ile akla mantığa sığmayan her çocuğun kendine has hal ve tavırlar edindirdiğini... 

Teyze olmanın tadını öğrendim bir de; bazen çok aşırı haylaz olduğunda bile, kızsan da vazgeçemeyecek kadar çok sevmeyi. Ve teyzelik nedir, nasıl olmalıdır, çocuk büyürken hangi davranışlar hayati önem taşır gibi, gerekli birçok bilgiyi hem öğrendim hem de ailemle beraber deneyimledim... Ama her çocuğun özel ve kendine has olduğunu iyice kavradık, bu 3 senede özellikle de. 

Teyzeliği tattıran haylaz yeğenim; Kağanımız.. Nice yaşları olur inşallah, sağlıkla ve mutlulukla büyür de, hayırlı bir evlat ve insan olur... İnsan doğum günlerinde de tatlı tatlı hüzünleniyor işte bazen. Kağanıma mutlu bir birey olmayı öğretebilmeyi diliyorum ailem ve kendim adına, bir ömür boyu... :) 

Sevgiler...