12 Ekim 2014 Pazar

Bir Rüyanın Etkisinde...


Etkisinde kaldığım bir rüyanın ardından uyandım bu sabaha, saat itibariyle biten günün sabahına... Aslında anlam veremediğim en kesin nokta, uykumuzun son 7 saniyesinde gördüğümüzü söyledikleri rüyaların nasıl olduğu. Bu sabaha uyanmadan önce gördüğüm rüyada, çektiğim ölüm acısı bana en az 3-4 saatmiş gibi geldi çünkü. Bir de öylesine gerçekçiydi ki...

Dün rüyamda bir ölüm acısına maruz kaldım. Ve buna yine diyebilirim sanırım... Rüyalarımda sevdiklerimin öldüklerini görmeyi sevmiyorum hiç. Korkutsunlar, uykumdan olayım ama ölüm acısı çok başka. Rüyamda bunu yaşıyorsam, gerçeğini düşünmek istemiyorum... Elbetteki ölüm de bizler için. Ama Allahım herşeyin hayırlısını nasip etsin...

Bu sabah uyandığımda bacağımda bir ağrı ile uyandım. Rüyamdaki acının sıkıntısı bacağıma mı yansıdı, yoksa ben mi şimdi öyle olabileceğini düşünebiliyorum, bilmiyorum tam olarak. Ama ağrım akşama kadar sürdü ki, bu yazıyı ancak şimdi yazabiliyorum.


Rüyayı anlatmadan önce hayırdır inşallah derler ya genelde, öyle demişsiniz sayıyorum. :) Sabah hayrına olsun, rüyamda ölüm gördüm. Böyle söylemesi garip ama iki sevdiğimi kaybettim rüyamda. Kim olduğu kesin değildi. Biri ailenden diyorlar, biri arkadaşlarından. Çok acı çekiyorum rüyamda. O kadar ki, beni şehrimden uzaklaştırıp İstanbul'a yolluyorlar. Arkadaşlarım Pelin ve Buket alıyorlar beni yoldan, evlerine götürüyorlar. Beni güldürmeye çalışıyorlar, dağıtmaya çalışıyorlar kafamı. Ama kalbimde ve kafamda öyle bir kara bulut vardı ki, korkuyla uyanmaya çalıştım rüya olsun dedim bütün rüya boyunca...

Sonra biraz ferahlamışken içim ağlamamın sonrasında, elime kalem kağıt alıp yazma isteğimi gördüm. Yazmak böyle mi kısmet olacaktı dedim, içim böyle mi dolacaktı da yazacaktım... Sonra uyanmak için epey zorlanıp, bacağımın ağrısıyla ayılabildim...

... 

Garipti çok garip. Sanırım yazamayışımdan ötürü içimi derin bir kederle kaplamışım, rüyamı biraz da bu yönden yorumluyorum. Bir yerde okumuştum "Yazamıyorsan, yazamayışını yaz." diyordu. Şimdi doğruluğuna inanıyorum bu cümlenin. Yazamayışımı yazmak iyi geldi sanki...

Bir rüyadan nerelere geldim değil mi? Ben rüyalarımdan çok etkilenirim. Ve bol bol da rüyalar görürüm. Sıkıntılı olduğum zamanlarda da, mutlaka sevdiğim birini kaybettiğimi görürüm rüyamda. Bilinçaltım beni böyle uyandırıyor sanırım, bunu ancak bugün anlayabildim. Bilinçaltıma saygılarımı ve sevgilerimi sunuyorum. Karanlığımdan ve azıcık tembelleşmemden kurtulmak için daha çok çabalayacağım... Bu sıralar yazmayışımı bir kenara bırakıp, daha çok yazmak için gelen isteğimi ertelemeyeceğim...

Rüyalarımızda ölüm acısını tattığımız kişilerin ömrü uzar derler. Buna inanıyorum. Ailemdekilerin ve arkadaşlarımın ömrü uzamıştır inşallah. Allahım acılarını göstermesin inşallah. Bugün de böyle oldu; bir rüyamın etkisinde kaldım ve içimi dökme ihtiyacı duydum. Sağ bacağımdaki kaslarımın ağrımasına gelince, hafifledi ama Tamara ablamın etkisi ile dahi geçmedi bugün. İnşallah bugün dinleneceğim, sabaha bir şey kalmamış olacak...

Sevgilerimle... :)

Not; Bu yazıdaki resim Google Görsellerden Alıntıdır. Google Adresi...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Bloğuma hoşgeldiniz. Yazımı okuduğunuz için teşekkür ederim.

İnşallah beni yorumlarınızdan mahrum bırakmazsınız... :)