Fotoğraflarla 1 Haftam - #53

Fotoğraflarla 1 Haftam, her biten haftayı değerlendirmeye çalıştığım bir yazı dizisi. Bu yazı dizisi kimi zaman o haftayı nasıl geçirdiğimi düşünmemi sağlıyor, çoğu zaman da resimlerle sakladığım anılara dönüp baktığımda yazdıklarımla yeniden geri dönüyorum bu yazı dizisi sayesinde...

Diğer Fotoğraflarla 1 Haftam yazılarım için buraya,
Daha fazla fotoğraf için de İnstagram hesabım burada... :)



Geride bıraktığımız hafta, finalleri ve aynı zamanda bir dönemi ve seneyi daha bitirmiş olmanın rahatlığı ile başladı. :) Finaller güzel geçmişti, şimdi sonuçları beklemekteyim... Ama içim rahat aslında. Çünkü hakkıyla çalışarak girdiğimi ve sonuçların umduğum gibi güzel geleceğini düşünüyorum. :)

Bunlar dahilinde, geride bıraktığımız hafta nasıl geçmiş bakalım? :)

Haftaya, bir önceki haftanın haftasonunda kestirdiğim saçımın yeni hal fotoğrafını paylaşarak başladım. 

Cidden ama cidden beğendim ve kullanım açısından da çok rahatım. 

Esasında bu konuda şurada daha ayrıntılı bahsettim. :) 

Ama yeniden yineleyeceğim tek şey; bir asla'mı daha gerçekleşmiş bulundum. Küçüklüğümden beri uzun saç delisi ben, en kısa saçlı halimle karşınızdayım. :) Büyük konuşmaya veda etmiştim ama, eski asla'larım da yakamı bırakmıyor işte... :)

Bu hafta içinde en sevdiğim şeylerden biri olan "Hal incelemelerimden birini" yaptım yine resimle. Her insanın odaklanma halleri vardır mesela. Kimi dudak büzer, kiminin dudağı aralık olur. Kiminin gözleri kısılır... 

Kiminin de gözleri kısılır ve ciddileşir benim gibi. :)

Kağan'ımın da odaklanmış hali, üstte görüldüğü gibi; yanaklar şişmiş, dudaklar önde ve benim gibi ciddi... :) Kuzumun her halini seviyorum. Her hali güzel geliyor bana, maşallah... :)

Haftaiçinin son günüydü bu resmi çektiğimde. Kağan'ınımızın haftasonuna doğru yine bir özlem içinde her yere saldırma haliydi. Anne-babasını görmeye yakın haftasonuna doğru, daha da huysuz veya yaramaz oluyor kuzucuk. Enteresan hal alıyor yani... :) 

Üstteki resimde kendi çekmecelerini karıştırırken, annannesine yakalandı. "Bence Haziran Ayının An Yakalamalarının En Güzellerinden" oldu bu fotoğraf... :D 

(Not: Fotoğrafın çekiminden sonra, Kağan'ı kovaladık odadan. :D)

Annemin Kağan'ı uyutma çabalarından birinde çekilen bir fotoğraf bu da, Cuma gününden. Annem ne yaptıysa da uyumadı o gün Kağan, babasını beklemenin heyecanından... :) Bu haftasonu fırsat bulup aldı Kağan'ı eniştem, anne ve babasıylaydı yani haftasonu. :) 

Ve annanne-torun ilişkileri, çok güzel maşallah. Birbirlerine kızarlar, inatlaşırlar, bazen küser bazen darılırlar; ama birbirlerini çok severler ve vazgeçemezler onlar. İki sevgili gibiler. Kağan ile birçoğumuz öyleyiz belki. Ama Annannesi ile arasında daha değişik bir bağ var. :) 

Maşallah Allahım bozmasın ve ayırmasın inşallah; sevenlerin gönüllerini. Ve düşürmesin birbirini sevenleri ayrı... :) Allahım korusun tüm yavrularımızı ve sevdiklerimizi... 

Ve haftasonum defterlerimle ve kitaplarımla, yani sevdiğim şeyler ile uğraşmakla geçti. :) Kağan'ım anne-baba evinde iken, defterlerime ve kendime vakit ayırıp toparladım biraz defterlerimi... Finallerden fırsat bulamamıştım epey malum. Feci iyi geldi... :)

Ve kuzucuk dün akşam döndü bize yeniden. Uykusunu uyudu, reklam keyfi yaptı. Ve sonra da bana gözlerini kapatarak gülümsedi ve poz verdi. Kuzum maşallah, dün daha sakin ve iyiydi... :)

 Küçük bir çocuk; anne babası çalışıyor olunca, en azından haftada 2 günü anne ve babası ile geçirince daha sakin ve rahat oluyor. Dün bunu bir kez daha görmüş olduk Kağan'ımda. Büyüdükçe anne-babayı daha çok özler ve arar oluyor. Ne bizden ayrılmak istiyor, ne de onlardan... :) 

Ablamlar bu zamana kadar her haftasonu alamadılar, çünkü her ikisi de genellikle Pazar günleri tatil yapıyorlar sadece. O tatil gününü de Cumartesi akşamından bize gelip bizde geçiriyorlar. :) Bundan sonra, haftasonları daha çok alabilmeye gayret edecekler. Çünkü Kağan büyüdükçe daha da anne ve baba ile geçirmek istediği vakit artıyor. Ve onu teselli etmek büyüdükçe daha zorlaşıyor. :) 

İnşallah Allahım iş kolaylığı versin ablamla enişteme ve cümlesine. Hayırlısı olur bir an önce inşallah.

Bir hafta daha böyle bitti işte... Yeni hafta için mutlu ve bol kavuşmalı günler diliyorum... :)