Fotoğraflarla 1 Haftam - #37

Fotoğraflarla 1 Haftam, her biten haftayı değerlendirmeye çalıştığım bir yazı dizisi. Bu yazı dizisi kimi zaman o haftayı nasıl geçirdiğimi düşünmemi sağlıyor, çoğu zaman da resimlerle sakladığım anılara dönüp baktığımda yazdıklarımla yeniden geri dönüyorum bu yazı dizisi sayesinde...

Diğer Fotoğraflarla 1 Haftam yazılarım için buraya,
Daha fazla fotoğraf için de İnstagram hesabım burada... :)


Bakalım bu hafta nasıl geçmiş? :)

Geçtiğimiz haftayı Salı gününde paylaştığım bu resimle başlattığımı varsayarsak, haftaya yine özlem dolu ve bol uykulu başladığımı söyleyebilirim. :) Kağan'ımın bu resmini çektiğimizde 1 yaşını doldurmasına 1-1,5 ay kadar vardı. :) O gün uyutamamıştık, kendi kendine oyun oynarken böylece uyuya kalmıştı kuzum. Maşallah kuzuma. :)

Salı akşamı 7-8 sularından 10:30 sularına kadar bende bacaklarıma kapanıp uyumayı istememe sebep olacak kadar uykuluydum böyle. =) Hafta benim için göz yorgunluğu gibi veya göz neslesi olacakmışım gibi başladı. Beynim yorgundu sanki... Ama şükür göz neslesi olmadım, sanırım bir göz yorgunluydu benimki; fazla bilgisayara ve birşeylere yoğunlaşmaktan ötürü... :)

Arkadaşım Seda'nın bana hediye olarak getirdiği balıktan bahsetmiştim. Balığın cinsi Beta ve bu benim bu zamana kadar beslediğim ikinci Beta. Seda adını Muhittin koymuş, ama ben Fırtına adını da ekledim. Göbek adı Muhittin oldu, esas adı Fırtına. :) Fena değil ama değil mi? :)

Bu hafta senenin 14 Şubat'ını geride bıraktık. :) Bu resimdeki çiçekler bizim evimizin köşesinde duran çiçekler. "Sevgililer Gününü tek bir güne sevgimi ve sevgililiğimi yüceltmek olurmuş gibi gördüğümden gibi geliyor. Yani sevgiyi bir gün değil her gün dile getirmek isterim." diye düşünüyorum sevgililer günü için... :) Tabii ki hayatımda biri olsa nasıl hissederim bu konuda bilmiyorum. Ama ailemle kutlamak bugünü, her özel günü olduğu gibi, çok güzel. Biri de olsa sadece yine ailemle hep beraber yanyana olmayı seçerim sanırım. Çiçek sevdalısı değilim bu konuda diye düşünüyorum. :)

Annem ve Babam'a gelince, hep birlikte kutlanıyor yine bizim evde. Kutlamaya saygım var, lafım yok tabii. Bu aslında tek bir güne sığdırma hissi de değil hissettiğim, tek sözüm; tüm süprizlerini ve cesaretini o güne sığdırmaya çalışanlara. Özel bir günü herkesçe kutlanan bir güne sığdırmak, cesaret örneği değil bu noktada. Açık ve net ortada, Sevgililer günü adı altında özel bir günü ticari güne çevirilmişlik var şimdi ortada. Hele çiçek ticareti... :) (Yine çok büyük konuşur gibi oldum, hep böyle oluyor sonra başıma geliyor ama. Hadi hayırlısı) 

Gelelim benim sevgililer günü hediyelerime... Resimde gördüğünüz ganimetler, benim sevgililer günü hediyelerim. :) Babam ve annemden sağolsunlar... Onlar beni sevgilileri bilirlermiş, bende onları öyle bilirim... :) 

Babam sağolsun birkaç zamandır istediğim kalemleri nihayet bugüne denk getirip almış. :) Kalemler; derslere yardımcı değil sadece, sırlarımı ve içimdekileri de dökme işlemini gördüğü için de güzel bir arkadaş aynı zamanda. :) Kalemleri bu yüzden seviyorum işte, belli bir zamandır... Ama benim için en çok yazım kolaylığı önemli bir süredir. Malum, uzun zaman yazı yazdıktan sonra yoruluyorum. Yazarken kolaylık sunanlarda böyle birşey büyük sorun teşkil etmiyor. :) 

Velhasıl 14 Şubat yine güzeldi bu sene, ailecek kutladık işte. :) Birçoğu gibi sevgilisiyle kutlayanları değil de, bir yerlerde felekten kız kıza toplaşıp kutlayanları kıskandım ben bu sene yine. Evet biraz garibim sanırım... :))

Bir süredir yine fotoğraf çekemez olmuştum. Cumartesi pozu oldu bu fotoğraf. Mutlu bir haftasonu dilemiştimi hepimiz için. Annemle beraber dizi keyfi yapmadan önceydi bu fotoğraf. Keyif anlarına bayılıyorum, bakın nasıl gülmüşüm. Hele ki Kağan'ımın gelecek olması ile epey gülmüşüm. :) 

Ve Pazar günü ablam eniştem ve Kağan'ımız geldi. :) Güzel bir haftasonumuzu daha da güzel kıldı, Kağan ile özlem gidermek... Bakışına, oturuşuna, tavırlarına maşallah canımızın, evin neşesine neşe katıyor işte... Tabii gitti bizi tekrar özlemlere daldırdı, orası ayrı... :)

Bu da Kağan gittikten sonra yaptığım kolaj. 

Artık iyice biliyorum ki; toruna ve yeğene doyum olmuyor işte... :)

İşte böyle geçti bir hafta daha... Güzel ve sakin başlayıp, kavuşma ve özlem giderme ile dolu bir haftasonu ile bitti önceki haftada. :) Yeni bir haftaya daha girdik bile... :)

İlham kelimesini pek sık kullanır oldum bu sıralar. Yine söylüyorum, ilham dolu nice günler diliyorum hepimize. Şükür, hayallerime sanki birer adım daha yaklaşıyor gibiyim bu sıra; gerek sağlık gerek de küçüklüğümden beri istediğim alanda gerçekleştirme isteğim açısından... :) 

Hepimize ilham dolu günlerle dolu ve iyi haberler alacağımız bir hafta diliyorum... :)