25 Temmuz 2012 Çarşamba

Hayallerim Ve Ben



Bir ben var ki benle bir bütün; O ben, Hayallerimden ibaret. Bir çoğu bilir, bir çoğu bilmez... Hayallerim olmasa kendime güvenim ve inancım yok olurdu belki de, inanıyorum buna çoğu zaman... Hayaller kurarak büyüdüm ve sürdürüyorum bu durumu böyle...

Bazen çok hayalperest, bazen de kurduğum hayaller sayesinde güçlü hissediyorum kendimi... Mutlu oluyorum, sıkılınca hayal kurmaktan. Kurduğum hayaller gerçekleşince, hayata daha da çok bağlanıyorum... Olay bu ya, hayatımın bir kısmını hayallerim için bir kısmını da sevdiklerim ve kendim için yaşıyorum...

Hayatımın önemli bir yerinde hayallerim. Ve hayal kurmak başarmanın yarısı sözünü çok severim... Hayal kurmaktan vazgeçmek, hayattan, sevdiklerinden ve kendine olan inancından vazgeçmek demek benim için...

Gerçekleşen en büyük hayalim neydi son 2 senede diye düşünüyorum da; üniversite hayatını yaşamak ve sevdiklerimle sağlıklı bir şekilde yaşamaktı... Üniversite hayatını yaşadım ve geldim, sevdiklerimleyim. 2 senedir çok sağlıklı olduğum söylenemez. Ama 4-5 ay öncesine göre iyiyim... Evet şimdi durumum iyi değil. Ama bundan 2 yıl kadar önce kurduğum hayallerim ve inancım ile başarmıştım iyi olmayı. Talihsizlikler olmasaydı demeyip, atlatacağıma herşeye rağmen inanarak hayal kurmaya ve böyle yaşamaya devam ediyorum yine... :)

Hayal Kurmanın en güzel yanlarından biri de bu sanırım, hayal kurmanın vazgeçilmez cazibesine kapılıp, hayal kurmaktan vazgeçememek... :) Gerçekleşmeyen hayallerime üzülmedim bu zamana dek. Hayaller gerçekleşmese de varlıkları güzel çünkü... Hayal kurmak herşeyim değil ama birçok şeyim...

Şimdi hayatımda en baş sırayı çeken hayal sağlığımın iyi olması ve sevdiklerimin mutlu olması. Ben iyiysem onlar daha da iyi... Bu evrede bir hayali gerçekleştirmenin yolu, hayal ile gerçeği bağdaştırmak ve inanmaktan geçiyor benim için.... Yoksa sırrımı mı vermiş oldum... :)

Hayat kelimesi hayal kelimesi ile çok bağdaşıyor bence... Aradaki tek farkın yüzeysel yöntem ile TL olduğunu söylüyorlar... HayaT ve HayaL... :) Benim için öyle değil.

Hayat var olduğumuzun gerçeği, hayal ise kendimizi varoluşumuza bağlamaya etken. Hayallerimiz hayata bağlayandır bizleri. Benim inancım tabii ki...

Şimdi geçmişimden bu yana bakıyorum da, kurduğum gerçekleşen gerçekleşmeyen onca hayalin anısı, hayatımda yer edinen onca güzel anıların arasında... Kuzenimle, arkadaşlarımla, ailemle kurduğum ve gerçekleştirdiğim onca hayal, boşa yaşamadığımın en büyük kanıtı... Bitmedi bitmeyecek, hayallerim üzerine aldığım kararlar ve planlar hayatımı şekillendirmeye devam edecek sanırım daha...

Şimdi sırada küçüklüğümden bu yana gerçekleşmesini istediğim büyük bir hayal var ki; bir o kadar zor, bir o kadar masalsı benim için. Ve bu hayal gerçekleşmesi için emek ve zaman isteyen, gerçekleşince sevdiklerimi ve beni mutluluğa boğabilecek cinsten... Plan ve zaman gerektirecek. Ve bu hayalim için belki kaç senedir, okulumun bitmesini bekliyordum...

Anlatmak istediğim; çok hayalim oldu kurduğum; kimini gerçekleştirdim, kimini gerçekleştiremedim... Kimindense vazgeçtim... Ama hayal kurmaktan vazgeçmedim. Bir yaşam biçimi değil, bir barışıklık düzeni benim için. Kötüyü iyileştirme, olmayacağını söyleseler de hayallerin üzerinden inanmak bir şeye... İşte böyle vazgeçmemekten ibaret hayat benim için. Hayallerimi kalkan edip hayatın üstüne yürümek...

Sevgilerimle... =)








Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Bloğuma hoşgeldiniz. Yazımı okuduğunuz için teşekkür ederim.

İnşallah beni yorumlarınızdan mahrum bırakmazsınız... :)