Gece Kuşu'ndan Notlar #10 - Uzun Zaman Sonra

Sevgili Gece Kuşları; 

5 Aralık 2020 Gecesinden beri, ben meğer hiç Gece Kuşu pozisyonunda ciddi anlamda bulunup yazabilir olmamışım! Hayretlik durum ki, ben bu yazı dizime yazmayalı 1 seneyi yarın gece dolduruyormuşum. Oysa "en fazla 3 aydır yazmıyorumdur!" diye hatırlıyorum! :)

**

Neyse, son 2 ay öncesine kadar "uyku düzenimi toparladım; artık ben erken yatıyorum ve en geç 10.00 suları gibi kalkıyorum derken, kış sıkıntılarıyla yalan oldu erken uykulara dalmalarım. Geceleri en erken 2 gibi uyuyabildiğimde maşallah çekiyorum, 1 gibi uyursam "hadi inşallah toparlanıyor uyku düzenim!" diyorum. ✅

Bu sebeple, ağrılar ve sıkıntılar ile dolu geceler uykularım geç vakit oluyor ve sabahları uyanmakta zorluk çekiyorum. Son 2 ayım böyle geçiyor... Sağlık olsun, az biraz sıkıntıları azalttığımı da hissediyorum. Bedensel engeli veya uyku sıralarına doğru huzursuzluk yapan ağrıları olan arkadaşlarım beni iyi anlar. Ama dilerim hiçbirimiz böyle durumlara sürekli halde sahip olmayalım, her biri geçsin gitsin inşallah! (Amin..)

**

Gecenin bu vakti hint müziği dinleyerek yazıyorum bu yazıyı. Çalan şarkı şu an "Kabhi Alvida Naa Kehna"... :)

Fizik tedavilerim de evden çalışmalarım da iyi gidiyor şu sıralar. Az biraz değişik hallere girdiğim oldu geçen aylarda, bahsettiğim soğuk sebepli sıkıntılarımla gerginliklerim olmuştu, şu sıra kendimi sakin ve de olgun hissediyorum yeniden. İşlet iyi gidiyor, Aralık geldi onun da rahatlığı var. 

Ama en çok 8 Aralık'ta Dr. Clinic ile Bursa buluşması etkinliğimiz var, onun heyecanı da içimde var! 💞 Epey zaman sonra katıldığım en ciddi ve en anlamlı etkinlik olacak. İşimle ve iş arkadaşlarımla ciddi anlamda görüşeceğim. İkinci ailem dediklerimle. Umarım her şey çok güzel olacak, benimle gelmek isterseniz; benzersiz bir iş deneyimini yaşamak isterseniz, bana mail yoluyla ulaşabilirsiniz. :))

***

Bu fotoğrafları Kasım başlarken çekinmiştim, kırmızı giyinip bilhassa çekilmiştim. Sebebim belirgindir, "kırmızı bana iyi gelen bir renk ve giyiyorum ki Kasım da öyle iyi gelsin!" :)

Başarabildim, neye inanırsan o cidden oluyormuş. Kasım ayını Dr. Clinic'in girişimci lideri unvanını alarak bitirdim! Yani çok güzel bir başlangıç yaptım işimde. Daha nicesi için de umutla çalışmaya devam ediyorum bu ayda da. 💪

**

Kasım ayını her anlamda güzel bitirdik, çok kalabalık bir ay idi. Sağlıkla bitirmek de nasip oldu. 2-3 senenin ardına Antalya'dan Hatice yengem ve kuzenim İncim gelmişti! Onlar gideli ikinci haftayı bile bitiriyoruz işte. Sağlıcakla yine gelsinler inşallah... :)

Bu çarşamba akşamı ise biz ablamlara geldik. Bir süreliğine olsun evleri birleştirdik yine, uzun zamandan sonra yine bir Aradayız. Şimdilik ne kadar olduğu belirsiz. Çok da uzun sürmez tabi ama biraz da böyle geçirelim günleri dedik. Hazır soğuklar hakimken ve salgınlar artıyor iken, en azından yeğenlerimi koruyalım... 

Biten gün Dünya Engelliler Günü idi. Benim için sakin geçti ama kuzenim İncimgrce yarısı olmadan önce kutlamıştı. Tüm gün onun etkisi vardı üzerimde. Sonra yeğenim gün içinde okuldan geldi, o da kutladı beni. Bana hiç garip gelmediğini farkettiğime sevindim bu sefer. Küçüklüğümde hiçbir çocuğun beni anlamıyor olmasına içerlenen Didem, gün boyu çocukların bilinçle ve anlayışla yaklaşıyor olduğuna bir sene daha çok çok sevindi! Küüklüğümde söyleseler idi, inanmaz ve deli der geçerdim. O kadar çok gariplikle ve bir gün değişeceğine dair umudumu kaybetmeden gariplikler ile karşılaştım ki. Olabilecekleri kendi hayalim olarak görüyordum. Şimdi gerçek olduklarına çok seviniyorum... :)

Engelli kavramı; basit değil, çocukluktan bilinmesi gereken bir olgu. Lütfen "herkes engelli adayı" deyip geçmeyin. Bu gerçek değil, kimse bilemez zira. Hepimiz adayız diye değil, bu insanlar da var bu hayatta diyerek farkındalık oluşturalım. O zaman değişecek ve düzeleceğiz, ciddi anlamda... :))

****

Son zamanlarda örgü örmeye düştüm yeniden, üstte gördüğünüz kırmızı bebek yeleğini örüyorum. (: İlk defa tek başıma bir videoya bakarak olabildiğince profesyonel bir iş çıkarır haldeyim, sonuçtan çok memnunum üstelik. Daha iyisi olsun diye uğraş verirken günler nasıl geçiyor farketmiyorum. Benim de terapi yöntemim bu işte. :))

Çok yazamıyorum, farkındayım. Çok da okuyamaz oldum, çünkü çok çalışıp insanlarla irtibat içerisinde emeklerimin karşılığını almayı sürdürmek istiyorum. Bu beni öyle motive ediyor ki, duraklayamamak da ağrıma gitmiyor bu sıra. 

Ama özledim de yazmayı tabii, bu yazı bu sebepten dönüş yazısı yeniden mesela. Kafam o kadar "daha fazla ne yapabilirim?' diye düşünmekle meşgul oluyordu ki birkaç haftadır, dümdüz yazı yazmalarına odaklanamıyordum. Yavaş yavaş yeniden odaklanmaya başladım. Umarım 2022de de yine daha çok yazabilirim bloğuma. 👏🙏

*&*&*&*

Bir Gece kuşu'ndan notlar yazımın daha sonuna gelelim. Seneye Gece Kuşundan Notlar 2022 olarak yazmaya başlayacağım, şayet uyuyamadığım ve rastgele boylar yazarak dertleşmek istediğim zaman dilimlerim olursa geceleri... :))

Ama şimdilik tırnak işaretli ve numaralandırılmış halde 10. Gece Kuşu'ndan Notlar yazımın sonu bu. Aklıma gelen bir özlü sözle bitireceğim ve de öncesinde şunu ekleyeceğim; hesaplamadan konusuz yazmayı çok özlemişim... :)

Gerek biten günün anlamına da yakışır, gerekse de tüm yaşadıklarımız süreçlere dair bir teselli, bir özlü söz ve bir derman arayışında olanlara yönelik olsun bu sözüm:

"Allahın verdiği de vermediği de bir imtihandır."

Hepimize iyi geceler olsun. Bu saate dek Rabbimin vermediği uykularımızın da elbet bir sebebi vardır... :)) 

Sevgiler... Nice yazılarımda görüşmek üzere... Didem Köse. (: