Yeni Yıla Doğru, 2021'de Ben - Aralık 2021

 

Nihayet o yazının zamanı yeniden geldi, benim en sevdiğim zaman dilimi ve son günlerin tadını çıkararak yaşıyorum inanın ki! :) Son 2 haftadır yine yazamadım ama toparlayıp bu sıkıntıyı sonlandıracağım. Aynı zamanda da "yeni yıla doğru planlarımı ve hayallediklerimi" yazdığım bir yazı olacak! =) İyi okumalar olsun o zaman...

2021; Bolca kendime odaklandığım ve sağlığıma dikkat ettiğim bir sene oldu! :)

Sağlığım kötü idi diyemem, eskisi kadar dinç olmasam bile kendimi dik tutmaya çalışıp başardığım bir sene oldu. :) En son şu son aylarda geçirdiğim tansiyon sorunumun da sebebini geçtiğimiz iki hafta boyunca tespit edip çaresine baktık..."Elektrikli tens cihazını" hastanedeki fizik tedavim sonrasında kullanmaya başladığımızdan beri artarak katlanan bir baş dönmesi ve baş ağrısı sorunum baş göstermişti. Şükür ki o cihazı kullanmayı bıraktığımızdan beri, sorunlar da kesildi gitti. 

Ne olur ne olmaz hastalığımla ilgili değere baktırmıştık nihayet bu sayede. Araştırma hastanesinden Nöroloji randevusu alamayınca, tekrar devlete gittim sonunda! Sonucum da gayet iyi çıktı, ilerleyen veya beni hastalığımdan sebep zorlayan bir durum yokmuş... 

Bu sene neye dikkat ettim biliyor musunuz, ben kendimi daha da fazla kontrol edebiliyorum! Bazen çevremdekiler tarafından görünmese de bu durum... Yeri gelince sımsıkı sarılma ihtiyacı duyduğum duygusallığımı henüz atamadım. Ama onun da benim mizacımın gereği olduğunu kabullendim artık. Affedersiniz de; bir şeye kırıldı isen, hazmedemiyorsan, boğazına duran bir yumruyu ağlamadan içine atmanın manası nedir? Kim bunu anlamaz ise anlamasın, 2022'de bunu daha da fazla umursamadığım bir sene geçirmek istiyorum.

Farkettim ki, mental sağlığımın iyi olması adına gerektiği gibi yaşadığım zaman; yani ağlamak istediğimde ağlayıp rahatladığım, çok mutlu olduğumda onu içime hapsetmeden "oh be" deyip yaşadığımı hissederek "Mental Sağlık"ım benim için iyi yönde ilerliyor.. İnsanız biz yahu; sinirlenince insan "yok artık" der ve gözleri dolar, normaldir... Çok üzüldüğünde, "nasıl ya?" diye sorgulayıp ağlamak kadar doğal bir şey mi vardır? "Küçüklüğümden beri anlatmaya uğraştığım mevzuydu hani, ne zaman çevreme kanıp katılaşmaya uğraşır oldum o zaman?" der oldum ve buna dur diyebildiğimi kavradım. Çok şükür ki... 

Yani beklesin beni 2022; daha sağlıklı ve daha bilinçli bir Didem geliyor. En yolu açık sorumuzu soralım evrene; "daha iyi bir ben için ne yapmam gerekir?" (Bu yazının egzersizi olsun, her gören lütfen dürüstçe kendi tuttuğu bir deftere veya dilerse bu yazının yorumlar kısmına kendi adına bu sorunun cevabını yazabilir mi? =))

2021; Kariyerim adına emin adımlar atıp, doğru planlamalarla kendimi aştığım bir sene oldu...

Arkamdaki gizli ekibim ailemi asla unutamam, onların da desteğiyle kariyer hayatımda çok daha fazla güzellik başardık bu sene! En önemlisi sahaya ciddi anlamda adım attım ki, bu güzel bir başlangıç idi benim için. Havalar düzeldiği gibi, daha fazlası için kolları sıvayacağım. Ama oturduğum yerde de çalışmalarımı sürdürüyorum, hafife alınmasın! :) 

İki kez saha çalışması yapıp, kendi firmam olan Dr. Clinic'i ve Network Marketingi anlattım... Öyle güzel bir deneyimdi ki, tadı damağımda kalmasın diyerek, bir başka çalışmayı da geçen hafta yaptım. Haftada bir saha çalışmasını alışkanlık edinebilsem, nasıl güzel olurdu. Ama soğuklar buna fırsat veremiyor ne yazık ki. Diliyorum yeni senede daha fazla saha çalışması yapabileceğim. Buraya yazmadığım iki haftada iki kez saha çalışması yaptım. İlk seferi üst kolajda gördüğünüz üzere... (:

Heyecanım, tanıtım yaparken kendimi bir yandan da dışarıdan izlediğimi farketmem ve de o içimde hissettiğim mutluluk ve tam hissetme hali öyle güzeldi ki; 2022'de daha fazlasını diliyorum kendim ve isteyen herkes için! =)

2022 adım adım seviyeler yükseldiğim bir sene olsun inşallah. Öyle bir mutlulukla yükseleyim ki, bu sene olduğu gibi "zamanı buymuş" dedirtsin istiyorum... 2022 boyunca daha çok çabalayıp daha çok umuduma ve bu çalışmanın bana getirdiği mutluluğuma sımsıkı sarılacağıma dair kendime söz veriyorum... 

2022'nin bana getirdiği en güzel şeylerin başında Dr. Clinic ve Dr. Clinic'e geçtiğimiz Altınbaşak Ekibimiz geldi. Ekibim ve kendim için daha güzellerini diliyorum. Bereketi, huzuru, sağlığı ve "iyi ki" demesi bol bir sene olacak 2022 de... İsteyen herkese işimi anlatabilirim; hem kazandırma isteğim, hem de yardımcı olma isteğim var. Umut ve çaba suyum ekmeğim olmaya devam ediyor çok şükür ki... Siz de yeni yılda bu umuda sarılmak ve benimle istediğiniz yerden istediğiniz kadar çalışarak kariyer yapmak isterseniz, buradaki formu doldurursanız size geri dönüş yapabilirim. :)

2021'in Genelini Fotoğraflarla Değerlendiremiyorum Şimdilik. Ama son zamanlarındaki fotoğraflarımdan birkaçını birleştirerek 2021 boyunca neler yaptığımı söyleyebilirim;

Çok örgü ördüm; öyle çok ki -neden bilmem- kağıdı kalemi elime alıp uzun uzadıya yazamadım, ama o zaman dilimleri için bile örgü ördüm. Bebek örgülerinde kendimi çok geliştirdim, özellikle son 3 ayda. Dilerim bu konudaki uğraşımı bırakmayacağım yeni yılda da... Sene boyunca düzenli örgü ördüm ama düzenli günlük tutamadım yine. Pandemi bana günlük tutma alışkanlığımı kaybettirdi. 2022 adına bir liste hazırladığım yazımı yayınlarken, baş sıraya bunu yazacağıma eminim... :)

Elimden geldiğince kitap okudum; 50 adet kitap hedefime ulaşamadım, ama çok daha net anladım "klasikler konusunda önyargılarımı benim yerime çok sevilmiş kitapları seçenler sebebiyle" oluşturmuşum. Hedefim yine 50 adet kitap okumak ama mümkünse benim yerime seçilen "nobel ödüllü kitaplar" olmaması tercihim olacak! :) Ne çektim be bu sene Nobel ödüllü kitaplar yüzünden! :( (Birkaç tane denk geldi bana; birini okuyamadım, birini beğendim ve diğerleri beni hayal kırıklığına uğrattı!) 2021'de okuduğum kitaplar yazımda yer veririm bu konuya da. 

(Üstteki kitaplar, alttan üste; bitirdiğim, yarım kalan devam edeceğim ve yeni başlayacağım kitabım idi. Üstteki kitabımı da okudum, ortadaki kitabım hala yarım! Umarım 2021 bitmeden bitirebilirim.)

Bulutları İzlemeyi daha da içselleştirdim; yeri geldi onlarla bol bol konuştum bile. Ama onlar hakkında yazmayı küçük notlar haricinde başaramadım bir türlü. Eğer başarabilirsem, size bana ne hissettirdiklerine dair bir yazı yazacağım; bu da aklımda ve çok biriktirdiğim planlarım arasında. Ben bu biriktirme işini biraz abarttım bir de bu arada.. Bu da not olsun bari; fotoğraflar, dosyalar, ders notları, ekran görüntüleri vs. Arttı da gidiyor... :)

Geçen hafta ise nihayet yeni bir telefon aldık bana; bu da yeni seneye yarayacak çok güzel video çekimleri ve internette daha aktif olabilme şansım olacak. Aslında bu durum iyi mi kötü mü bilemiyorum, bazen planlamamı yapamıyorum. Gündüzler yetmiyor, Dr. Clinic ile beraber daha çok sarıldım çalışmalarıma ve gündüzler yetmez oldu diğer uğraşlarım adına. Planlamasını tutturup, yeni telefonumla çok güzel videolar hazırlar da yayınlayabilirsem; gerisini de planlamasını başaracağım zaman içerisinde umuyorum ki... Günlük tutmayı başarsam, belki de hepsi gelecek ya, dur bakalım!  Döndük yine baş maddeye. (:

Bir De Hayal Panosu Meselesi Var;

İki gün içerisinde başarabilirsem eğer, kendime bir hayal panosu hazırlayacağım. Şayet tamamlayamaz isem de dönünce mutlaka tamamlayacağım! Odamda masamın en üst rafında duran yeğenim Kağanımın resminin olduğu bir pano var. O panoya hazırlayacağım. 

Sağlığımız, mutluluğumuz, kariyerim, seviye almalarım ve de yazma serüvenim adına enerji çalışmaları yapabilmeme destek olacağına inandığım bir şeyi nihayet gerçekleştireceğim. Yaklaşık 6 aydır erteliyorum. Bu sene geçti gibi bir bahane sundum kendimce. 2022 adına yapacak ve neler olduğunu diliyorum ki beraber göreceğiz. Tamamlar isem, yılbaşından sonra ilk yazım olabilir belki de. :)

Ben nereden ilham alıyorum peki biliyor musunuz, BURADAKİ Can Aydoğmuş'un Yaratım Panosu hazırlamak üzerine yaptığı videolarından. Ben size son yaptıkları videoyu paylaşıyorum ama o videonun altında son 5 senedir Şebnem Toker ile hazırladıkları panoların videolarını da eklemişler. Tavsiyem olsun hepimize. :) Bir sonraki yazımda bu yazıda bahsettiğim yazılarımı tamamlayabilmiş olmamı dileyerek, hepinize teşekkürlerimi sonuyorum. 

2021 boyunca "kah yazıp kah durgunlaşmama rağmen" burada olan herkese çok ama çok teşekkür ederim! İyi ki oradasınız... :)

İlk İş Seminerli Haftam - Aralık 2021

 

Bu hafta değişik ve garip başlayan bir hafta idi benim için ama öyle güzel anılarla devam etti ve öyle güzel şekilde bitiriyorum ki, bana "mutlaka burada anıları kalmalı!" dedirtti kendisi... :) İyi okumalar...

Bu Hafta Düşük Tansiyon ile Başladı...

Haftanın ilk günü, ilk fizik tedavim sırasındaki tansiyon düşüklüğüm ile başladık haftaya. Tedavi sırasında ölçülen tansiyonum 7'ye 4 çıktı o gün... İlk değildi, bir süredir böyle devam ediyordu tansiyon düşüklüğü durumum ama orada ölçülüp taçlandırıldı esasında! :) Neden oluyor konusuna şimdilik net cevap veremiyoruz. Fizik tedaviye randevu alıp göründüm o gün, ama kan testi vermek üzere nörolojiye yönlendirdi doktorum. Dedi ki "hastalığınla ilgili CK değerine bakmamız lazım!" Fakat durum o ki, özelde muayene olup kan aldırmak istemediğim için; devletten randevu aldım şimdilik bekliyorum...

Bu durumu bekletmeme sebep olan da şu idi ki; bu baş dönmesiyle baş gösteren tansiyon düşüklüğüm, fizik tedavilerim sonrasında haftada iki gün takılan tens cihazı... Bizce o sebep oluyor çünkü ek tedavilerime başladıktan bir iki hafta sonra başladı ve öylece de artarak devam etti baş dönmelerim! Umarım bu hafta tens cihazını bıraktıktan sonra geçerse, bu durumu tescilleyip onaylacağız. Ama bu arada hafta içinde de şu vermem gereken kan tahlilini de verebilirsem, daha da iyi olacak her şey... :)

Neyse, haftanın ilk günü tansiyon düşüklüğüme hastanede tuzlu ayran ile müdahale ettiler ve biz eve geç gittik o gün. 1,5 haftadır ablamlarda takılıyorduk, çocuklar üşümesin gelip giderken biraz olsun diyerekten. Biz eve döndüğümüzde annem babam ve küçük yeğenimle, Kağanım okuldan eve gelmişti bile... Üstteki kolajda gördüğünüz tabaklar su ve peçeteli fotoğraf var ya, üç gün öncesinde bana bir şey yapamadığı için hazırlamış o tabağı. Üç gün öncesinde "Engelliler Günü" idi ya hani, beni kutlayamadığı için ben yokken sürpriz hazırlamış kuzucuğum! (: Duygu dolu bir hafta başlangıcı oldu resmen. 

Kuzum beni düşünmüş, beni mutlu etmek için elma kesmiş ve yanına tarçın eklemiş. Sonra üşenmemiş çekirdek bile ayıklamış! :D Suyu, çatalı ve peçeteyi bile unutmamış. Yani elinden geleni yapmış. Bir çocuğun sevindirmek istediği kişi olabilmek, bir çocuğun kalbine girebilmek; benim gözümde dünyanın en güzel yaşama sebebi! Benim gibi başarabilebilen nicesine ne mutlu... =) Not edilsin; Kağanım beni seviyor, duygularımız karşılıklı imiş. Bir kez daha tescillendi! =)

İlk İş Seminerime Gittim Çarşamba Günü, 8 Aralık 2021 Tarihe Mutlulukla Not Edildi!

Çarşamba günü benim için eşsiz bir gün oldu, Dr. Clinic ile nicesinin olmasını dilediğim ilk iş seminerime gittim. Bursa buluşmamız enfes oldu... 1 Senedir beraber çalıştığımız ekip arkadaşlarımla, müdürlerimle, Dr. Clinic sayesinde buluştuk ve yüz yüze de tanıştık. Lise arkadaşım Ayşegül, benim ekip üst liderim. Kadriye Altınbaşak, Altınbaşak ekibimizin ve Dr. Clinic Network sisteminin kurucusu, bizi kavuşturan birleştiren kişi... Aslıhan Kaya, bizim Altınbaşak ekibimizin "Asil ekibimizin müdürü"... Ekip arkadaşlarımız, Ayşegül'ün kuzenleri canım Derya ve canım Duygu... =)

Hepsiyle yan yana, can cana aynı iş uğruna bir yerde bulunmak öylesine güzeldi ki. Etkinlikleri unutmuşum ve iş toplantılarının böyle olduğunu düşünemeyecek duruma bile gelmişim. Öylesine mutlu oldum... Kadriye hanımı, Aslıhan hanımı yakından daha da çok sevdim! =) Satış Müdürlerimiz ile tanıştık, Tarık müdürüm ile sohbet etme fırsatı da bulduk... Seviye belgelerimizi, satış müdürümüz Aybeniz hanımın ellerinden aldık. Sonra o sahneye çıkıp kutlandık! Birbirimizi kutladık... 

O gün etkinliğin yapıldığı otele giderkenki gönderime buradan ulaşabilirsiniz...

Benim için eşsiz bir gündü, unutamayacağımı ve unutmak istemediğimi düşündüğüm bir gündü! Engelsiz Taksiyle gittim, babamın da eşlik etmesiyle. Gemlik adına yapılan son zamanların en başarılı girişimidir bence kendisi... Son 1,5 aydır Gemlik'te özel bir hastaneden aldığım ek tedavi kapsamındaki fizik tedavilerime giderken kullandığım Engelsiz Taksi'ye, bir hafta öncesinden randevumu almıştım. Bursa'daki buluşma yerine kolayca gidebildim bu sayede. Evden tekerlekli sandalyeme bindirildim, Engelsiz Taksi ile Bursa'daki Ramada Otele kadar gittim ve arkadaşımla buluştum. Etkinlik sonunda da aynı şekilde geri döndük...

O gün Dr. Clinic firmamız sayesinde buluşarak gerçekleştirdiğimiz iş toplantımıza gitmek, benim için özgüven 11 yıldır hayali kurulan iş sahibi kişiliğimi gerçeğe taşımak, bunun mutluluğuyla tanışmak demekti. Rabbim isteyen herkese nasip etsin. O gün beni takdir eden herkes bana "Tüm bahaneleri aşıp sen gelmişsin. Bahanelerine sığınan onlarca kişi varken, sen buradasın ve bu o kadar özel bir durum ki!" dedi durdu. Oysa ben bu duruma kadar kendi bahanelerimi değil, çevremdeki ve Türkiye'de sağlıklı olan kişilerin bile önüne set gibi duran olmazları oldurmak için çok zaman bekletildim. Engellerim vardı, bana göre engel değillerdi ama önüme toplumun varlığımı kabul etmediği için bedensel hareketlerimdeki eksikliklerin sorun olduğu gerçeği çıkıyordu. Gidemem, otobüsler uygun değil. Gidemem, evimizin merdivenleri uygun değil. Gidemem, gideceğim yerlerin girişleri ve yolları uygun değil. 

Ve gidebildim ki, benden bizden yana son iki senede birçok engel içerikli sorunumuz çözülmüştü; girişten eve taşınarak evimizden çıkış evimize giriş meselemiz çözüldü, sokaklarda ve de birçok yerde sandalye kurma derdinden bizi kurtaran arabadan inme ve arabaya binme zorluğunu da yok eden Engelsiz Taksi ile tanışıp sorunları çözmem... 

Yani diyeceğim o ki; zaman zaman bitmeyeceğini inceden inceye düşündüğümüz ama sabırla azmetmeye devam ettiğimiz sorunlar da bir şekilde çözüme kavuşuyor. Benim sabır edip hayallerini kurduğum "işlerimin kolaylaşması ve kendi seyrinde yolunda gitmesi" yönündeki hayatım 11 sene sonrasında şekillenmeye başladı. Çok şükür ki, evde işimi de buldum, hayata da bir şekilde yeniden katılabilmeyi başardım... :)

Çarşamba günkü ilk iş seminerimle ilgili instagram gönderim burada, o güne dair çok eğlenerek hazırladığım Reels videom da burada... =) Bakmak isterseniz diye burada da dursunlar istedim! Ayrıca, işimi anlattığım Reels videolarımdan bir diğeri de burada; daha fazlası için de instagram hesabıma incelemeye beklerim herkesi... =)

Haftanın Geri Kalanına Gelince; 

Bol bol örgü ördüm son iki hafta boyunca. Bir kırmızı yeleğe başlamıştım geçen hafta, onun her parçasını bitirdim de Cuma günü de son olarak kapüşonuna başlayabildim sonunda... :)

Ablamlarda idik 1,5 haftadır işte, bu haftasonu döndük evimize... Kağanımla her gün aynı evin sınırları içinde iken yine, bulduğumuz her fırsatta Scrabble oynadık durduk! :) Biz beraber birçok şey yapıp eğlenebiliyoruz ama bu sıralar yine en çok Scrabble oynarken ve de beraber bir şeyler izlerken çok eğleniyoruz. Eskiden daha çok ve çeşitli oyunlar oynayabiliyorduk, ama şimdi Kağanım büyüdü ve o da şekillendiriyor günümüzü ve saatlerimizi. İstekleri, heyecanları, hevesleri bile değişiyor kuzumun. Büyüdüğünü daha sık kabullenmeye başlar oldum bu sıra... (:

Cuma sabahına boğazımı tahriş etmiş halde uyandım sonra. Önceki akşam çekirdek yerken boğazıma ince bir parça kabuk kaçırdım esasında, gece zorlu geçti ve sabah zorlu başladı sonrasında... Sabah kalktığım gibi ballı limonlu ılık su içtim. Bir süre şikayetlerimi geçirdi ama daha sonra şikayetlerim yenilendi. Sonra bugün anladım ki Alerjik Rinitim devreye girmiş meğer, ama bilin ne oldu; kullandığım alerji ilacımın son kullanma tarihi geçmiş. Birkaç gün daha ilaç kullanmadan atlatmaya çalışmak zorundayım. 

Önerim olsun dedim, instagramda paylaştım ballı limonlu ılık sulu bardağımın fotoğrafını... Son 3 gündür ballı limonlu ılık su şikayetlerimi geçiriyor ama o da 6 saat kadar yeterli geliyor. Altı saat sonra şikayetlerim yenileniyor ve bir altı saat sonra yeniden ballı limonlu ılık su içmem gerekiyor. Bir nevi beni bir şekilde tutan bir ilaç görevi gören bir içeceğim var, tamam ama yine de 2 gündür tamamen geçmeyen bir boğaz kaşıntım var. Hayırlara vesile olur inşallah! :)

Okumalarıma dönmeye çalışırken, çalışmalarımı instagram hesabımda titizlikle şekillendirmeyive büyütmeyi sürdürürken; bol bol örgümü örer, yeğenlerimle dolu dolu vakit geçirmeye çalışırken, hafta ortasında ilk iş seminerime gidip döndüğüm ve tüm haftanın hatırasını ömür boyu hatırlamak istediğim için bu yazımı yazdım! =) 

İlk iş seminerli haftam dolu dolu geçti, nicelerine vesile olsun ve daha çok anılarımı da yazabileyim istiyorum yeniden. Okuduğunuz, önemsediğiniz, hayatıma eşlik ettiğiniz için teşekkürlerimle; kendine çok iyi bakın. 

Sevgilerimle, bir dahaki yazımda görüşebilmek dileğimle... 

Gece Kuşu'ndan Notlar #10 - Uzun Zaman Sonra

Sevgili Gece Kuşları; 

5 Aralık 2020 Gecesinden beri, ben meğer hiç Gece Kuşu pozisyonunda ciddi anlamda bulunup yazabilir olmamışım! Hayretlik durum ki, ben bu yazı dizime yazmayalı 1 seneyi yarın gece dolduruyormuşum. Oysa "en fazla 3 aydır yazmıyorumdur!" diye hatırlıyorum! :)

**

Neyse, son 2 ay öncesine kadar "uyku düzenimi toparladım; artık ben erken yatıyorum ve en geç 10.00 suları gibi kalkıyorum derken, kış sıkıntılarıyla yalan oldu erken uykulara dalmalarım. Geceleri en erken 2 gibi uyuyabildiğimde maşallah çekiyorum, 1 gibi uyursam "hadi inşallah toparlanıyor uyku düzenim!" diyorum. ✅

Bu sebeple, ağrılar ve sıkıntılar ile dolu geceler uykularım geç vakit oluyor ve sabahları uyanmakta zorluk çekiyorum. Son 2 ayım böyle geçiyor... Sağlık olsun, az biraz sıkıntıları azalttığımı da hissediyorum. Bedensel engeli veya uyku sıralarına doğru huzursuzluk yapan ağrıları olan arkadaşlarım beni iyi anlar. Ama dilerim hiçbirimiz böyle durumlara sürekli halde sahip olmayalım, her biri geçsin gitsin inşallah! (Amin..)

**

Gecenin bu vakti hint müziği dinleyerek yazıyorum bu yazıyı. Çalan şarkı şu an "Kabhi Alvida Naa Kehna"... :)

Fizik tedavilerim de evden çalışmalarım da iyi gidiyor şu sıralar. Az biraz değişik hallere girdiğim oldu geçen aylarda, bahsettiğim soğuk sebepli sıkıntılarımla gerginliklerim olmuştu, şu sıra kendimi sakin ve de olgun hissediyorum yeniden. İşlet iyi gidiyor, Aralık geldi onun da rahatlığı var. 

Ama en çok 8 Aralık'ta Dr. Clinic ile Bursa buluşması etkinliğimiz var, onun heyecanı da içimde var! 💞 Epey zaman sonra katıldığım en ciddi ve en anlamlı etkinlik olacak. İşimle ve iş arkadaşlarımla ciddi anlamda görüşeceğim. İkinci ailem dediklerimle. Umarım her şey çok güzel olacak, benimle gelmek isterseniz; benzersiz bir iş deneyimini yaşamak isterseniz, bana mail yoluyla ulaşabilirsiniz. :))

***

Bu fotoğrafları Kasım başlarken çekinmiştim, kırmızı giyinip bilhassa çekilmiştim. Sebebim belirgindir, "kırmızı bana iyi gelen bir renk ve giyiyorum ki Kasım da öyle iyi gelsin!" :)

Başarabildim, neye inanırsan o cidden oluyormuş. Kasım ayını Dr. Clinic'in girişimci lideri unvanını alarak bitirdim! Yani çok güzel bir başlangıç yaptım işimde. Daha nicesi için de umutla çalışmaya devam ediyorum bu ayda da. 💪

**

Kasım ayını her anlamda güzel bitirdik, çok kalabalık bir ay idi. Sağlıkla bitirmek de nasip oldu. 2-3 senenin ardına Antalya'dan Hatice yengem ve kuzenim İncim gelmişti! Onlar gideli ikinci haftayı bile bitiriyoruz işte. Sağlıcakla yine gelsinler inşallah... :)

Bu çarşamba akşamı ise biz ablamlara geldik. Bir süreliğine olsun evleri birleştirdik yine, uzun zamandan sonra yine bir Aradayız. Şimdilik ne kadar olduğu belirsiz. Çok da uzun sürmez tabi ama biraz da böyle geçirelim günleri dedik. Hazır soğuklar hakimken ve salgınlar artıyor iken, en azından yeğenlerimi koruyalım... 

Biten gün Dünya Engelliler Günü idi. Benim için sakin geçti ama kuzenim İncimgrce yarısı olmadan önce kutlamıştı. Tüm gün onun etkisi vardı üzerimde. Sonra yeğenim gün içinde okuldan geldi, o da kutladı beni. Bana hiç garip gelmediğini farkettiğime sevindim bu sefer. Küçüklüğümde hiçbir çocuğun beni anlamıyor olmasına içerlenen Didem, gün boyu çocukların bilinçle ve anlayışla yaklaşıyor olduğuna bir sene daha çok çok sevindi! Küüklüğümde söyleseler idi, inanmaz ve deli der geçerdim. O kadar çok gariplikle ve bir gün değişeceğine dair umudumu kaybetmeden gariplikler ile karşılaştım ki. Olabilecekleri kendi hayalim olarak görüyordum. Şimdi gerçek olduklarına çok seviniyorum... :)

Engelli kavramı; basit değil, çocukluktan bilinmesi gereken bir olgu. Lütfen "herkes engelli adayı" deyip geçmeyin. Bu gerçek değil, kimse bilemez zira. Hepimiz adayız diye değil, bu insanlar da var bu hayatta diyerek farkındalık oluşturalım. O zaman değişecek ve düzeleceğiz, ciddi anlamda... :))

****

Son zamanlarda örgü örmeye düştüm yeniden, üstte gördüğünüz kırmızı bebek yeleğini örüyorum. (: İlk defa tek başıma bir videoya bakarak olabildiğince profesyonel bir iş çıkarır haldeyim, sonuçtan çok memnunum üstelik. Daha iyisi olsun diye uğraş verirken günler nasıl geçiyor farketmiyorum. Benim de terapi yöntemim bu işte. :))

Çok yazamıyorum, farkındayım. Çok da okuyamaz oldum, çünkü çok çalışıp insanlarla irtibat içerisinde emeklerimin karşılığını almayı sürdürmek istiyorum. Bu beni öyle motive ediyor ki, duraklayamamak da ağrıma gitmiyor bu sıra. 

Ama özledim de yazmayı tabii, bu yazı bu sebepten dönüş yazısı yeniden mesela. Kafam o kadar "daha fazla ne yapabilirim?' diye düşünmekle meşgul oluyordu ki birkaç haftadır, dümdüz yazı yazmalarına odaklanamıyordum. Yavaş yavaş yeniden odaklanmaya başladım. Umarım 2022de de yine daha çok yazabilirim bloğuma. 👏🙏

*&*&*&*

Bir Gece kuşu'ndan notlar yazımın daha sonuna gelelim. Seneye Gece Kuşundan Notlar 2022 olarak yazmaya başlayacağım, şayet uyuyamadığım ve rastgele boylar yazarak dertleşmek istediğim zaman dilimlerim olursa geceleri... :))

Ama şimdilik tırnak işaretli ve numaralandırılmış halde 10. Gece Kuşu'ndan Notlar yazımın sonu bu. Aklıma gelen bir özlü sözle bitireceğim ve de öncesinde şunu ekleyeceğim; hesaplamadan konusuz yazmayı çok özlemişim... :)

Gerek biten günün anlamına da yakışır, gerekse de tüm yaşadıklarımız süreçlere dair bir teselli, bir özlü söz ve bir derman arayışında olanlara yönelik olsun bu sözüm:

"Allahın verdiği de vermediği de bir imtihandır."

Hepimize iyi geceler olsun. Bu saate dek Rabbimin vermediği uykularımızın da elbet bir sebebi vardır... :)) 

Sevgiler... Nice yazılarımda görüşmek üzere... Didem Köse. (: