Bir Yeni Kas Açılması - (25-26).08.2018

Geçen gün, bir kası daha açmayı başardım sanırım. :) Hani anadoludan gelen bir oturma şeklimiz vardır, koltuğa oturmadan önce bir dizimizi kırar ve koltuğa koyarız da, diğer bacağın diz kapağının altına alırız... Eminim beni siz de anladınız, anlamadı iseniz de yazımın devamında anlayacaksınız. :)

Bacak bacak altında ya da ayak bacak altında diyebiliriz bu oturuşa. Benim en sevdiğim oturma şekliydi, 2010 senesinin sonuna dek... Sonra; artık biliyorsunuz ki, o seneden sonra bir atak geçirdim ve bunu da başaramaz oldum. Sebebi diz ağrılarım oldu, kaslarımın izin veremeyişi oldu; kaslarımın kasılması oldu... Bunları açmaya başladığımı ise, Aralık 2017'de bağdaş kurabilme kapasiteme yeniden kavuştuğumu farketmiş ve Bağdaş Kurma Meselesi adlı yazımda anlatmıştım.

Bir Sürpriz daha oldu bana geçen gün; Kaslar uzun bir aradan sonra, bir gelişme daha gösterdi. Ağrılarımın azalması ile izin buldum bu duruma yeniden ve artık bacağım yine bacak altında... :) İşte çok şükür ki; yine az kısıtlı da olsa, dizlerimin mümkün mertebe katlanabilmeye güç bulabildiği döneme girmiş bulunmakta olduğuma sevinçliyim yine bu sıra... :))

2010'dan bu yana, kaybettiğim çok şey var ama kazanıyorum yavaş yavaş galiba. Bir süredir artık bağdaş kurabilme pozisyonunda bulunduğumdan yana kendimde güç buluyor, ağrılarımın geçtiğini ve mümkün mertebe bir şeylere cesaret edebildiğimi biliyor ve görüyordum... Koltukta, yatakta oturduğum yerde ayağımı yanıma alıyordum ve yine başarabilecek miyim emin olmaya çalıştığım, bu bacak bacak altına alma olayı kafamı kurcalıyordu. Vazgeçmediğim gibi başardım da işte... (:

25 Ağustos 2018 Cumartesi günü; Meromu tatilin bitişi sebebiyle Antalya otobüsüne bindirip gelen ablamlarla beraber, Kağan uyuduktan sonra oturup film izliyorduk. Yerde kurduğum bağdaş meselesi tamamdı, ama orada altımda bir yer yatağı oluyor ve ayaklarım sonuçta yerde oluyordu. Henüz geçirdiğim ataktan sonra, kalçamın hizasında bağdaş kurabilmeyi kaç kez denedi isem de izin vermezdi dizim... Cumartesi akşamı, koltuktan aşağıda kalan ayağımı da diğerinin uyuşması sebebiyle yanına çekmeye çalıştığım sırada gördüm; kalçamın hizasında kas gerginliğimi sağlayabildikten sonra, onun yanına kaldırıp koltukta iken de bağdaş kurmayı gerçekleştirebiliyormuşum! O gecenin hüznüne, böyle bir sürpriz çok iyi gelmişti doğrusu. 

Oturduğum yer, koltuk da yer yatağı da olsa bağdaş kurabilecek kadar diz eklemlerimi oynatabiliyor olmak; dizlerimin kısıtlanmasından sonra, görebileceğim en güzel gelişmelerin başlangıcı olmaya devam ediyor demektir! 

Ertesi gün, üst kolajda da bu fotoğrafta da görüldüğü üzere; oturduğum yerde gerdirme ve de diz açma egzersizlerimi sürdürürken, denemeye uygun gördüm de kendimi az biraz zorlasam da başarabileceğimi anladım. Bacaklar yine bacak altında! :) 

Birkaç gün öncesinde, bacak bacak üstüne pozisyonuna bir tarafa yatarak da olsa gerdirebildiğimi görmek mi bu sonuca itti beni? Yoksa bir gece koltukta da bağdaş kurabiliyor olduğumu görebilmek mi? Düşünüyorum şimdi... 

Ve anlıyorum ki son birkaç gündür: pes etmeden dizlerimin kasılması meselesinde, ağrılarım gerdirmelerimin sonrasında dayanılabilir boyuta ulaştı ise eğer; açmayı sürdürmem lazım eklemlerimi. Yani yapabildiğim yerde pes etmeden devam edersem: çok rahatlıkla diz kırmalarımı da, gerdirip dizden güç alarak ayak üstü durmayı da  ve daha nice güzel gelişmeye giden yolu da tepebilirim. :)

Yani bu durum, geçmiş zaman diliminde olabilmesine izin vermeyen kaslarım sebebiyle gerçekleşemiyordu. Ama şimdi, bu zaman dilimine kadar alabildiğimiz gelişmelerle elde edilmiş bir başarı. Zaman gelişmelerin üzerine gelişme koyma zamanı. Kaslar herkesin istediği gibi bir hatada kapandığı gibi, bir kerede açılmıyor yani... Emek emek geldik bu duruma da, şükür ki.

Bir şey daha diyorum:

Üst fotoğrafa bakıp siz de tekrar tekrar görebilirsiniz! Eski oturuşuma da kavuşuyorum, ayak dizin altında, bacak bacak üstünde. Daha ne diyebilirim ki, bu da böyle bir yeni kas açılması işte. Açıyoruz, açıyoruz, aç-tık! :D 

Sevgilerimle, şükür ediyor ve kendime maşallah diyorum gönlümce... :) İsteyen herkese, nasip olsun sağlık. Vazgeçmeyelim, başaramayacak olmayı dahi göze alarak işte...