Üzgün, Çok Üzgünüm - 04.07.2017

Zor bir günün ardından yazıyorum, gecesi zor gündüzü zor; düşüncesi ve geçmişi zor bir günün ardından... Geçmişi dün, 04.07.2017; benim iyiler iyisi çok sevdiğim öğretmenlerimden birinin oğlu öldürüldü... Çok ama çok üzgünüm.


Bursa'nın Gemlik ilçesinde oturuyorum, bilen biliyor.. Dün akşam üzeri Adliye Sarayı önünde silahlı saldırı sonrası, biri Avukat biri polis 2 şehit verdik dün gece. Maalesef bu durumu akşam üzeri öğrendiğimizde, ciddiyetinin farkına varamamış ve başta tedaviye alındı dedikleri üzere iyi haberleri beklemek üzere interneti didik didik etmiştim.

Akşam duşa girdik, çıktık ve o elim haber geldi işte; babam en son bir telefonla konuşuyordu ve ona kiminle konuştuğunu sordum çıkar çıkmaz, ablamın aradığını ve Özgür'ün vurulduğunu söyledi anneme odaklanarak... Aklıma gelmedi başta, hangi Özgür dedim? Sonra babam söyledi ki, babamın arkadaşı olan Özgür'müş; benim Gülay hocamın oğlu Özgür...

Özgür abi, dün babamın bize haberi söylediği saatlerde tedavi altında idi. Kısmen tanımasam da babam çok sevdiğini söylerdi ve çok iyi olduğunu söylerdi. İnanırım da, Gülay hocam da eşi de dünyalar iyisi idi. Dün o olaylar dizini sonrasında, Özgür abiyi kaybettiğimiz gecede aklımda öncelikli olarak tek kişi vardı; annesi olan ve bizim 3. sınıfı okurken sınıf öğretmenimiz olan Gülay hoca...


Haberin en acı hali gece netleşti. Resmi açıklamada ağır yaralı denildiği söylenen polisimiz de, avukat Özgür Aksoy da hakkın rahmetine kavuşup şehit olmuşlar... 


Gemlik'in hali dumandı bugün. O anonsları her duyduğumuzda içimiz daha çok yandı, "ne olacak şimdi?" dedim sık sık. Keşke her şey bir anlık doğruları karartma üzerine yalan haber olsa diye dünden beri çok dua ettim. Avukat Özgür Aksoy gitti, polisimiz İdris Büyükdönmez gitti; ikisi de şehit oldu. Bu ülke için güzel işler başarmaya çalışan insanlardan yalnız ikisi idiler ve tüm Gemlik halkı yolculadı onları...

Yorgun hissediyorum kendimi ve içimiz sıkkın. Her olayın ardından çoğu zaman olduğu gibi; bu sabaha uyanmadan önce de benzer rüyalarımdan birini görüyordum oysa, uyanmak istemedim. Her şeyin kontrol amaçlı olarak söylendiğini ve bu ölüm haberlerinin yalan olduğunu gördüm rüyamda. Rüya olduğunu bilip hiçbirinden uyanamamak da acı idi. Gece boyunca, yastığımın altındaki telefonun çalıp, ablamın haberlerin yalan olduğunu söylemesini bekledim...

Ama olmadı, sabah bir kalktım ki her şey dünkü sıkıntıda. Anneme sabah kalktığımda şöyle sordum; "Anne telefon geldi mi? Özgür abiden haber var mı?" Annem içi yanarak, "Ne Özgür abisi kızım, bitti herşey maalesef." dediğinde daha da yorgun hissettim. Benim aklım öğretmenimde, anneminse yan yana çalıştığı öğretmen arkadaşı olan Gülay hocada idi...


Maalesef demek çok acı, elini kolunu sallayarak herkesin her hakkı kendinde görmesi de çok acı. Bir gün uyanıyorsun, işine gidiyor evinde çocuğunu ve karını bırakıyorsun ama dönemiyorsun. Bunu hissedip empati kurmak insancıl ve çok acı...

Öfkeliyim, bu düzenin düzensizliğine. İşini yapana saygısızlığa, kendini haklı görüp gerisi umursamayana ve yaşamayı bilemedikleri gibi yaşatmayı ve yaşayana saygı duymayı bilmeyenlere... Bu dünyanın adaletsizliğine yanıyorum, korku ile bakıyorum gözümün gördüğü düzensizliğe. Ve sonuna dek inandığım tek adalet varsa, o da öteki dünyanın adaleti diye düşünüyorum yine gün boyu. O dünyada adalet sarayı kurulduğunda, Özgür Aksoy ve İdris Büyükdönmez gibi işinde gücünde ve elinden gelenin en iyisini yapmaya çalışmış kişileri öldürenleri bende hesap verirlerken görmek istiyorum...


Üzgünüm, size bu hisleri anlatmam gerekiyordu. Üzgün olan içimin düşüncelerini bilmeniz gerekiyordu. Dünya adaletsiz demekten yıldım inanın ki... Bir düzenin düzensizliğine baş kaldırıp onarmaya çalışanlar var, bir de düzeni düzensiz kılmaya çalışanlar. İkinci kesime öfke doluyum. Özgür Aksoy'u ve İdris Büyükdönmez'i öldürenler onlar çünkü... 

Başımız sağolsun, şehitlerimizin mekanı cennet olsun ve başta Gülay hocam olmak üzere tüm yakınlarına sabır olsun inşallah... 

Amin...

 #ÖzgürAksoy #İdrisBüyükdönmez Anısına... Sizleri de unutmayacağım, unutamam... Yattığınız yerde huzur bulun inşallah...