Vize Haftasonuna Dair - Nisan 2016

Biten yorucu ama güzel bir vize haftasonundan sonra, yeniden buradayım. Bu sene 4. senemi okuyorum, İkinci Üniversite Açıköğretim Sosyoloji şeklinde. Ama bu sene bittikten sonra son 1 senem daha olacak, malum 2. sınıfımda geçirdiğim hastalıklı dönemim ile alttan kalan dersler sebebiyle bu seneye dek uzadı. Seneye kalan 4. sınıf derslerimi de alarak bitireceğim inşallah. Bu dönemin de vizeleri bitti ve de çok şükür güzel geçti, darısı finallere inşallah... :)

Ve bu yazı biten vize haftasonuna dair... :)

İlk resim Cumartesi gününden, ama hayır araba falan almadık; o gün akşam gittiğimiz avm'nin girişindeki Hyundai standındaki iki arabadan biri idi (diğeri Elaktra idi). Bakmadan geçmedik tabi biz de, ama elaktra'nın bagajı daha büyüktü. :) Bakma amacımız 2 sene sonra arabamızın 5 senelik vergi muafiyet süremiz doluyor (engel durumum sebebiyle).

Cumartesi günü; hayli sıcaktı ve hayli yorucu bitti. Ama güzeldi. Sabah erkenden yola koyulduk, saat 8'de; hafif bir kahvaltı sonrasında elbette. Önce ablamdan Kağan'ı aldık, ablam kendi arabalarıyla bizde bizim arabayla yola koyulduk. Zira sınav yerlerimiz birbirinden ayrı noktalardaydı. Cumartesi sabahında 2 dersin sınavına girdim, hayli güzel geçti ve erken kalkma durumuna alışık olmamama rağmen neşem yerine geldi. Ama dışarıya çıkana kadardı tabi bu durum. Şansıma öyle sıcaktı ki hava, annem o gün havanın 28 derece olduğunu söylüyordu. Ben ki; sıcağa dayanıklı biriyim, ben bile nefes alamayacak noktaya geldim. Hissedilen kesinlikle 28 değildi, özellikle de öğlen sınavına gitmek üzere girdiğimiz avm'den çıkarken... 

Sabah sınavı sonrası yakındaki avm'ye girip biraz dolaşıp biraz da bir şeyler yiyerek, saat 14.00'a kadar vakit doldurduk. Saat 14.00'da da ben yine annem-babam ve Kağanımla sabahki sınav yerime, ablam da kendi sınav yerine gitti. Öğlen ki sınavımızı da böylece güzel geçirerek bitirdik. Ve Bursa Anatolium'da soluğu aldık. Annem ve babamla burada gezinmek üzere ablam ile yeğenimi yolladık buradan da. 

Anladığım şu oldu ki Cumartesi günü; dışarıda olmaya ve erken kalkmaya alışık olmadığımdan ötürü hayli etkilenebiliyormuşum. Ben sıcağı çok seven biriyken, neden böyle oldu anlamadım Cumartesi günü. Gezmek isterken, başımın ağrısı ve tansiyon düşüklüğüm ile durgunlaştım ara ara. Çok az dışarı çıktım bir süredir, evde olmam gerekiyordu ders sebebiyle, bunun etkisinden olmalı. Cumartesi akşamı eve nasıl geldiğimizi anlamadım resmen, sıcağın beni yorduğuna tanık oldum uzun zaman sonra. Pazar günü sabahki sınavlarım için çalışmak üzere bir türlü odaklanamadım, neredeyse ağlayarak tekrar ettim derslerimi.  Pazar gününe uyanmak üzerine de yattım sonra; 

Pazar günü; sabah sınavlarıma çalışarak ve biraz olsun pekiştirerek hazırlandık çıktık evden. Pekiştirebildim en azından biraz ama yine de çok kötü geçmesini bekliyordum sınavımın. Sınav yerine bu sefer önce ablam ile Kağanı alarak ve önce ablamı sınav yerine bırakıp sonra da biraz yol kaçırıp sınav saatimde ucu ucuna yetişerek girdim sınavıma. Komiktir ki, beklemediğim kadar iyi geçti. Dilimi ıssırmayacağım, cevap anahtarıma güveniyorum çünkü. Ama yine de sürpriz olmamasını diliyorum tabi.. :) 

Velhasıl böyle bitirdik işte sınavlarımı ve ver elini gezme duraklarımız Avmlere... Pazar günü gezme yerimiz Ikea idi, üstteki fotoğraf da yeğenimin oyun sehpası önünde oynamasından görüntüler. Ikea hakkında diyeceklerim var. Her ne kadar dolambaçlı bir yapısı olsa da (Ki bu güzel bir içerik bence, tüm içeriğe bakabilmenizi sağlayan güzel bir strateji), ben çocukları bile eğlendirebilecek bir yer olduğu için çok seviyorum Ikea'yı. Uzun zaman olmuştu gitmeyeli ve Kağanımla gidişimiz de epey eğlenceli oldu bu sefer.

Ikea, çocuklar için oyun hafızasını geliştirebileceğiniz sayılı avm'lerden biri bence. Kağanım epey sevdi ve ilk defa gittik bu kadar büyüdükten sonra beraber. Ve çok oyun oynadık hep beraber gezerken, annem ve ablam inceleyerek gezerken avm'yi biz de yeğenim-dedesi ve ben oyunlar oynadık beraber. 

Malum dışarıda oynayamıyor çocuklar, böyle geniş mekanlarda da enerji dolup taşabiliyorlar. Ama sağlıklı değil elbet; bir sürü ışık bir sürü enerji kaynağı var, koşup oynasalar da yetmiyor. Yine de dün epey yorulmuştu yeğenim, sanıyorum koşturmanın olduğu kadar, odak noktasının birçok kez değişmesinden de kaynaklıydı. Üstteki fotoğraflar bir kısmı, mutfaktan banyoya daha birçok şekilde günlük yaptıklarını tekrarlayarak oyunlar oynadı. Dedesiyle süt ve çay içtiler salondaki bardaklarla, saatlere baktılar, çerçevelere ve kitaplıklara da... Ikea, bir çocuğun da eğlenebileceği bir yer diyorum yani. Herhangi bir abur cubur veya oyuncaklara takılıp kalmayacağı bir yer. Tabi oyuncak reyonunda dolaşmadığınız sürece. :)

Ve bir de bu haftasonu bilgiyarda iken çok kullandığım bir aparatı yenileme fırsatı bulduk. Mart ayında kablomun kırıldığı noktadan artan temassızlık yaşadıkça sarmaya karar vermiştim ama kısa süreli bir çözüm oldu bu. Daha önceden de yazımda yazdığımdan bu yana babam galip geldi ve yenileme mecburiyetinde kaldık. 12 tl verdim ve sağ taraftaki eski kablomdan daha sağlam görünüyor. Umarım ömrü de sağdakinden uzun olur, zira çok kullandığım bir aksesuar kendisi. :) Telefonunla bilgisayarıma bağlanmazsam olmaz.. :)

Haftasonumuz böyle geçti işte, sınavlarımıza girerek, arabanın içinde bir terleyip klima açarak, ben klimadan nefes alamaz hale gelince kapatarak, bir açarak... Sonra avm duraklarımızda soluklanarak, sonra yeşilliklerle dolu bölgelerden gezerek eve dönmeyi de ihmal etmeyerek. Ama bol bol da haftasonunun sıcağıyla boğuşarak geçirdik vize haftasonunu... Bu yazın gelmesinden korkuyorum ama dünden sonra, eve kendimi zor attım ben dün çünkü. Çok güzel bir gün geçirmiş olmamıza rağmen, yorgunluğumu atmam hayli zor oldu ve bugün de biraz ham gibiyim. Allah yardımcımız olsun, bu yaz çok sıcak olacak diyorlar. Gerçi sıcağa dayanabilirlik seviyeme hala güveniyorum, son 2 güne rağmen... :)

Bugün sabah zor uyandım ve sabahtan beri de hamdım. Yavaş yavaş kendime gelmeye başladım ve bu yazı sizlerle. Finallerim 1 ay sonra; gerek fiziksel olarak gerekse de derslerime bir an önce yeniden erkenden çalışmaya başlayarak hazırlanmaya başlamam gerek. Kendime güveniyorum ama ben havanın beni şaşırtmayabilecek olmasına güvenemiyorum. :) Sevgiler...