3 Yıl Olmuş...

Yazmaya başladığımdan beri bloğumu 3 yıl olduğunu farketmem, ancak Mayıs sonunda gerçekleşti. Kalabalıklar arasında yoğunluk ile mutlu ama yorgun iken ve Kağanııımın sünneti ile uğraşırken unutkan olmaya başladım bu Mayıs sonunda. 3.yaşını kutlama vakti geldi bloğumun, daha nice yıllar boyu yazmayı ve hep yazmayı nasip etsin rabbim bana ve tüm yazmayı sevenlere inşallah... :)

3 sene önce Sındırgı MYO'dan mezun olmamıza az kala açmıştım bu bloğu. 3 yıldır acısıyla tatlısıyla 500'e yakın yazı yazmışım. 3 yıl için az bir rakam olsa da, benim için hepsi altın değerinde. Anlarım; mutlu veya hüzün içerikli tüm yazılarım, ara ara karıştırıp okuduğum ve nereden nerelere gelebildiğimi gördüğüm rehberlerim olmaya devam edecekler inşallah... Ben her defasında, iyi ki yazmışım ve yazıyorum demeye devam ediyorum şükür...

3 yılda insanın hayatı değişiyor veya gelişiyor. Hayatım zamanla değişmese de gelişti benim de. Önce gerilemeler başladı sağlığımda ama, sonra gözle görülür gelişmelere imza da attım bu 3 senelik zaman zarfında. Başarılarımı da, yenilgilerimi de yazmaya devam ettim ve devam edeceğim. Yazma ile çok şükür hiçbir sorunum yok. Bazen anlarımı uygun bulamaz olup, ara verdiğim oluyor tabii benim de. İlk yazdığım seneler de bolca oldu bu... Şimdi hayatımda gelişmeler de oldukça, kendimi yazmaya daha yakın ve daha yatkın görüyorum. Ve yazamadığım zamanlarda da daha çok günlük tutuyordum, diyordum bir ara. Bir süredir sadece bu dengeyi tutturamıyordum işte. Şimdiye bakınca, hem sağlığımda hem de yazma durumumda bir gelişme görüyorum her türlü. 

Her an olmasa da, yazmaya endeksli yaşamak benim için şöyle bir şey; geleceğe aldığım derslerimle ilerlemek, düşüşlerimden ve kalkışlarımdan dersler çıkarmak, öğrendiklerimi unutmamak ve hep hatırlamak için yazmak, hep ama hep yazarak ferahlamak istemek... Yazdıkça görmek her şeyi; hayal kırıklıklarını da mutlulukları da, yazdıkça daha mutlu olmak, yazdıkça ferahlamak, hayallerime ve dünyaya ailemin varlığıyla bağlanmak kadar bağlanmak...

Okumak ve yazmak kocaman bir dünya bence, yazmayı sevenler için. Benim için böyle... Bu resimle ruhunu besleyenler için de resim çizmek gibi... Ben bu dünyada bazen kaybolmak istiyorum, yani çok yazmak daha da çok yazmak. Her zaman yazarken hep aynı odaklanma alanımı koruyabilmek istiyorum. Amacım daha çok yazarak, hayallerime kavuşmak çünkü... Bir gün olacak biliyorum. O gün ne kadar yakındır? - İşte onu bilmiyorum... :)

3 yıl önce bugün, 2.yazımı yayınlamıştım, Bir Macera Biter, Diğeri Başlar. İlk yazımı ise 29 Mayıs'ta yazıp yayınlamıştım; Velhasıl Yıllar Çabuk Geçiyor... Yazmak ve sizlerin yorumlarıyla beslenmek, hayatıma daha da lezzet katıyor. 3 senedir beni okuyan, yazmam ile ilgili iyi veya kötü yorumlar yapan herkese çok teşekkür ederim. Bir blog yazarı olarak, yazmayı ve paylaşmayı seven biri olarak okuyan kişilerin düşünceleri çok önemli oluyor. İyiki varsınız, ben iyiki bu bloğu açmışım... :) Sevgilerimle...