Tilt De Neymiş?

Gün geçmiyor ki, yeni bir terim daha öğrenmeyeyim. Buyrun size Tilt Yatağı... :) 

Dün bildiğiniz gibi Uzay Terapi günümüzdü. İlk Uzay Terapi günümüzü geçen hafta Çarşamba günü atlattıktan sonra, Çarşamba'dan Pazartesi'ye alınmıştı Uzay Terapi günümüz. Üstelik dün örümcek denilen sistemle ayağa kaldırmayı bile deneyeceklerdi ama; ne onlar ne de ben buna cesaret edemedik. Çünkü henüz erkendi kaslarım için ve benim için. 

Beraber Uzay Terapi'de çalıştığımız Ali Bey, sıramı beklerken dizlerim açısından Örümcek ile ilgili endişelerimi anneme yinelerken duydu. Derse geçmeden önce Örümcek açısından endişelendiğimi bildiğini söyledi; 

"Bugün Tilt'e alalım seni, korktuğunu ve endişeli olduğunu biliyorum ayağa kalkmak için. Zaten çok erken şimdi de." dedi. 

O an düşündüğüm, "Örümcekten kurtulmuşken, Tilt de nerden çıktı oldu" Ve ağzımdan çıkan ise; "Tilt mi? O da nedir?" oldu gülerek ve endişe ile... :) 

Ali bey gülerek "Bir yatak, seni ayağa kaldıracağız yatakla. Ben getireyim Tilt'i." dedi ve gitti. Geçen hafta birinin bu yatakta ayakta durduğunu görmüştüm. Benim için o kadar dikleşmek bile erkendi tabii... 

Tilt geldiğinde, ayaklarımı gerdirmek için hazırdım ama hala biraz endişeliydim. Bu durum şöyle bir şey, "Korkma deyince geçmiyor, insanın deneyip görmesi gerekiyor."

Resimde de görüldüğü gibi; arka tarafta görünen ayağım değil ön tarafta görülen ayağım açısından epey zorlandım. Resimdeki halden, biraz daha yükselttiler yatağı daha sonra, tamamen ayağa kalkmak hemen kolay olmayacak tabii... 

İlk yatağa yattığımda epey gergindi sağ ayağım, kaldırmak için biraz beklememiz gerekti. Resim de o ilk anın geçmesinden sonrası zaten. Ayağım hala biraz kasılmış durumda görüldüğü gibi. Benim ayaklarım zaten tam gerdirilemiyor uzun zamandır. Zamanla bu da açılacakmış tabii... 

Ali bey; biraz da benim kendimi sıktığımı, söyledi. "Evet doğru, ister istemez gerildim uzun zaman sonra yeni bir deneyim bunlar benim için ve tekrar kasılıp atak geçirme ihtimalim korkutuyor beni." Dedim. 

Sağolsunlar anlayışlılar, yadırgama falan durumu olmadı onlar tarafından. Ali bey, tahmin ettiğini ve bildiğini söyledi. Anlayış bile o kadar rahatlatıyor ki insanı... :)

İşte Böyle; 

Dün ayağa kalkma provalarıma başlamış bulunduk böylece... Ali Bey'in kontrolünde gerildim de gerildim durdum orada. Sağ bacağımın dizi ve dizaltı epey gerildi esasında, ama takılmamaya gayret ettim. Önümdeki tahtaya ellerimi koyup, parmaklarımı çalıştırmakla meşgul oldum. O günkü el hareketlerimi de yapmış bulundum ayaküstü... Takılsaydım, beyin gücümle daha çok ağrıtacağımı tahmin edebildim. Çok acıtan değil, böyle bir acıydı o anki çünkü...

Ara sıra Ali Bey ile konuştuk, ona da söyledim; "Korkma demekle olmuyor, ister istemez korkuluyor. İnsanın deneyip görmesi gerekiyormuş. Endişelerim bir kez daha silindi bugün." diye. "Tabii öyle, yavaş yavaş iyi gelecek bu yatakta ben öyle hissediyorum ve düşünüyorum." dedi Ali Bey de. Açıkçası bende öyle hissediyorum... :))

Bir nokta daha var; belimin zayıflığı... Ayağımdan çok, belim nefesimi kesti ve beni zorladı. Bunu söyledim Ali bey'e. Bel çukurumu görünce, "beli de çalıştırmamız gerekecek" diye karar alındı... Sonuç; işimiz çok ama kararlarımız kesin. Hayırlısıyla, olacak inşallah. Kaldıracağız beni ayağa. Sevdiklerimin de benim de, dualarımız bu yönde. 

Hayallerimiz gerçek olur inşallah 2015'te, tüm kalbimle diliyorum bunu. Sevgilerimle... :)