Değişme Ve Değiştirme...

Bugün şiir dizesi diyebileceğim birkaç dizeden bahsetmek istedim. 2011'den beri bildiğim ve dün facebook notlarımı kontrol ettiğimde yine karşılaştığıma sevindiğim bir not oldu. Charles Bukowski'ye ait olduğunu biliyorum, ama yanılıyorsam düzeltin lütfen... :)

Charles Bukowski çoğu sözünü sevdiğim bir yazardır, kitaplarını okumak bu zamana kadar nasip olmadıysa da...

Diyor ki Bukowski;

Kimseyi değiştiremezsin hayatta.

Ve kimse için de değişmemelisin.

Kimliğini kaybettiğin an yaşamını çöpe attın demektir.

İstemediğin sürece hiçbir şey için ödün vermeyeceksin hayatta.

Gün gelir verecek bir şeyin kalmaz çünkü.

Her şeyi sen istediğin için yapacaksın, başkası senden istediği için değil.

Ve sen, sen olarak kaldığın sürece senin yanında olanlar da mutlu olacaktır.

Bırak hayatına eşlik etmek isteyenler gelsin seninle. Yolun bitimine kadar gelmeleri şart değil. Herkesin gidebileceği bir yol vardır.

Sen yeter ki yanında yer ayırmayı bil.

Ne sen kimse için mecburi istikametsin, ne de bir başkası senin için…

Seninle gelmek isteyenleri yanına al. Belki beraber daha çok şey katabilirsiniz bu hayata.

Yanındaki seni mutlu ettiği sürece kalsın hayatında, zorlama kendini.

Hayat rahat insanlarla güzel.

Ve hayat hak ettiği gibi yaşandığında güzel...

Charles Bukowski

İlk okudugum andan beri kavradığımı düşünürdüm bu dizelerle ilgili tüm anlamları. Oysa asıl bu sene kavramışım bu dizeleri, okuyunca tekrar anladım. Altını çizdiğim yerler, bu dizelerin can alıcı noktaları bence. :)

Zamanla anladıklarım var bu dizelere dair...

Mesela; Kabullenmek zor olsa da bazen, birinin size karşı değişen tavırlarını ve aslında değişmez sandığımız gerçeklerin bile değişebilir olduğunu kabullenmek ve hakedileni gerçekleştirmek gerekmiş meğer. Bu dostluklarda da böyle, hayat akışında da...

Değişmelerini kabul edemediğim kimseler oldu zaman zaman benim de. Üzdüm de üzdüm kendimi. Bu dizeleri ilk okuduğumda değişmemem gerektiğini kabullenmiş ama değiştirebileceğimi düşünürdüm biraz da olsa. Yanlış yaptığımı anlamak için çok üzülmem gerekti elbette. Bazı şeyler biz istesekte değişmiyormuş bazen. Değiştirmemem gerektiğini bu sene anladım.

Değişme, Değiştirme

Ve bazen de değişmeye çalıştım, deymeyeceğini bile bile ve kendimi büyüyor sanırken. Düşünürdüm ve sanırdım ki; insan büyürken değişir zamanla, uyum sağlamak için ortamlara.

Değişmedim kimse için ama degiştirmeye kalktim zamanla bende. Şimdi ise hepsinin boş oldugunu kavramış bulunmaktayım şükürler olsun. Hayat rahat ve hakettiğince yaşayanlarla olunca güzelmiş gerçekten.

Ne değişim yaşayalım kimse için, ne de değiştirelim kimseyi sevgili okuyucu. Hayat cidden bazen çaba verip de gerçekleştiremediğini kabul ettiğinde güzelmiş.
Dün ve Bugün bunları daha iyi anladığıma sevinerek bu yazıyı yazmak istedim. Kabullenemediğim ve yıprandığım günlere de üzülmüyorum, beni bu günlere getirdikleri için teşekkür ediyorum. :)

Mutlu ve kabulleniş dolu güzel bir pazar diliyorum okuyucu. Kabullenmek zayıflık değilmiş bazen de mutlulukmuş, bu mutluluğu ve rahatlığı yaşamak ne güzel... :)