Teyze Olmak Yeniden, Çok Güzel...

Dün, günü ve haftayı bitirmek üzereyken bir telefon aldım. Telefon İstanbul'dandı. Üniversite'de tanıştığım ve sonra sıra arkadaşım, sırdaşım, ortağım, dostum olan Dilek'imin doğum yaptığı haberiydi gelen. 23.11.2014-Pazar günü saat 23:39'u kayıtlara geçirdim böylece... :)

Kağan'ımdan ve geçen sene doğan kuzenim İnci'mden sonra, böyle duygulanacağımı düşünmezdim. Ama aynı sıraya oturduğunuz, güzel anılar paylaştığınız arkadaşınız doğum yapıyor; bu çok güzel bir duyguymuş. Biz Üniversite bittikten sonra yüz yüze görüşemedik bir daha henüz. Ancak hala araşıyoruz veya internet üzerinden yazışmalarımızla dostluğumuzu sürdürüyoruz şükür..

Şimdi bizi bağlayan bir şey daha oldu; o dün anne oldu, ben ise teyze. Dün telefonu açıp annesiyle konuşurken, kendimi çok garip bir mutluluk içinde buldum. Bebeğin geleceğini biliyordum ama bu kadar duygulanacağımı tahmin edememişim...

Arkadaşım sezeryan doğum yapmak zorunda kalmış dün ve biz bebek de yanında olduğu için konuşamadık henüz telefonla. Annesi telefonunun hoparlörünü açıp azıcık konuşma fırsatı sunduğunda, tek duyduğum "Didem ben anne oldum, sen de yeniden teyze oldun" cümlesi oldu. Aslında bu cümle oldu beni bitiren iyice. Sonrasında konuşamadık daha çok, çünkü hoparlörden ses duyulamaz oldu. Bende annesi aracılığıyla ona şöyle dedim; "İyiki konuşamadık Dilek, yoksa karşılıklı ağlamamız uygun olmazdı şimdi" =)

Dün gözlerim dolu dolu oldu, böyle bir mucizeyi kendine gelir gelmez benimle paylaşmayı düşünmesi zaten ayrı bir şeydi. Bir de 1 gün önce konuşmuşuz, ertesi gün minik yeğen harekete geçmiş daha çok bekleyemeyip... Anneliği henüz tatmamış biri olarak söylüyorum; bir bebeğin teyzesi olmak bile bu kadar duygusallaştırıyor ki beni, annelik kimbilir nasıl birşeydir. :)


Yani diyeceğim o ki; ben ikinci defa teyze oldum. Yeğenimin adı Zeynep Lina, onun da teyzesiyim artık ve tabii kendimi toparladıkça da yanında olacağım inşallah... :)

Allahım Zeynep Lina'ma güzel bir ömür versin, canım arkadaşıma ve eşine de analı babalı büyütmeyi nasip etsin yavrularını. Ben nedense yine duygulandım, yakın arkadaşının anne olması da nasıl garip bir duyguymuş böyle ya... =)