Mola Nihayet Bitti

Bazen yazmak için mola vermek gerektiğine iyiden iyiye inanıyorum artık. İnsan bazen kendini garip hissediyorsa, ve içinin karmaşıklığını yazmamayı uygun görüyorsa, ara vermesi gerekiyor... Benim ara vermeme sebep derslerime ağırlık vermem gerektiğinden olsa da bu sefer; bir şekilde biraz sadece kendimi dinlememin, bazı konular açısından iyi geldiğini anladım. Mecburi bir ara verme dahi olsa bu, birkaç nokta için iyi geldi işte...

Yazamayalı, yaklaşık 1,5 hafta oldu. Ve çok ders notu tutmuş olsam da, diğer anlamda yazmayı çok özledim... :) Parmaklarım ve kollarım çok ağrıdı, çok not tuttum çünkü. Ama bu durum kol kaslarımın çalışması açısından da iyi oldu. Acıya dayanmam gerekiyordu başta, kollarım şimdi bu sayede hızlandırılmış bir çalışmaya tabii tutulmuş gibi oldu yani. :)

Sıkı yazmaya başladığım ilk zamanlar (yani geçen hafta başı falan), kol kaslarımın ağrısının çokluğundan; yazarak çalışmalarımı bırakmayı da düşündüm. Benim için hüsran olacak bile olsa... Fizyoterapistime sordum, "kaslarımın ağrısından ötürü yazmaları bırakmalı mıyım sence?" diye. İlk zamanlar yazmayı bırak deseydi, bırakmaya razıydım istemeyerek de olsa. Ancak yazmayı bir kez daha bırakmamamı söyledi bana. "Ağrıların kasların çalıştığından ötürü oluyor, bu kaslarına fayda bile sağlayacak. İlk birkaç gün ağrı değil acı olacaktır, ağrıya benzer. Ama alıştığında kol kasların epey güçlenmiş de olacak." dedi. Ağrım acıydı biliyordum, iyice anladım. Birkaç gece zor uykuya dalsam da, ağlatacak dereceye gelmedi şükür. Demek ki kol kaslarımın çalışma zamanı gelmiş ataktan sonra. Ve şişen kaslarım düzelmeye başlamış yeniden, şükür. Umarım kollarım acıyı aşıp ağrıya ulaşmaz yeniden...

Karşınızdayım işte, mola bitti nihayet. Yazmayı özlemeyi sevmiyorum yazamazken, ama yeniden yazabilmeye başlayınca da "özlemek güzel şey" diyorum... Kendime vakit ayıramadım ders haricinde. Ama özlerken özlemeyi sevmesek de her açıdan, özlenen şeye yeniden kavuşunca " işte değdi" diyoruz ya; bende "Özlediğime değmeye başladı ve değecek de" diyorum şimdi. :)

Son duruma gelecek olursak; nihayetinde çalışmalarımı elimden geldiğince layıkıyla not tutmalarımla bitirdim. Vizelerde 1 veya 2 dersimin şimdiden biraz kötü gelebileceğini bilmek tedirgin etse de biraz, vizelerden sonra yeniden derslere haftalık olarak notlarımla sıkıca tutunma kararı aldım. :) Ah ben ve şu bitmek tükenmek bilmeyen kararlarım... Bitmezler efendim karar almalarım, bitmezler. :)

Bu haftasonu vizeler var, ve ben vizelerin bitmesini beklemeden birkaç plan tutturma çabasına girdim bile bazı hayallerim için. Ve bu sefer düzen tutturabilme olasılığım da görünüşe göre epey mümkün görünüyor, benden söylemesi... Yeni yazılarım da, gecikmeli yazılarım da, birkaç gün içinde burada olacak inşallah. Mola bitti, ben geri döndüm. Vizeler de bitse, müthiş olacağıma inanıyorum...

Hepimize bir kez daha Aöf vizelerimiz ve tüm sınavlarımız için başarılar diliyorum... :)