Antalya'da Sezonun İlk Deniz Macerası...

Antalya'da tatil yeni başladı sayılır, en azından benim için. İlk denizime bugün girdim. Ve önümüzdeki Pazartesi Antalya'ya geleli 2 hafta dolacak... :)

İlk haftamız bahsettiğim üzere temizlik ile geçmişti. Bu hafta annemler 2 kere denize girdilerse de, bana ancak 3. denize girişimizde kısmet oldu deniz sezonunu açmak... :) Tatil güzel geçiyor doğrusu. Yaptığım internette takılmak ve bol bol kitap okumaktı aslında, ta ki bugüne kadar.

Bugünkü deniz sefamızdan bir fotoğraf... :) Yakın planı için aşağıya bakın. :)

Dün engelliler için düzenlenmiş bir plaj araştırmaya gitti babamla dedem. Ondan önceki gün, Lara İncekum Halk Plajında idik aslında. Ancak deniz dalgalıydı epey, ben giremedim. Bir de kumlu deniz olduğu için deniz sürekli bulanıyor ve çok çabuk kirleniyordu. En iyisi Konyaaltı diye düşünüldü. Ve dün Konyaaltında 2 tane engelli yolu yapılmış plaj buldular babamla dedem, sağolsunlar. :)

Bugün o plajlardan birine gittik. Yanlış hatırlamıyorsam 9 numaralı plaj olması lazım. Yanlışsam düzeltin lütfen. Plaja Engelli tuvaleti de konulmuş, duş kabini de... Böyle bir şeyi yapmaları güzel bir şey. Bence birçok bölgede olması gereken bir uygulama bu. Denize 1-2 metre daha yürüme mesafesi kalana kadar, beton yol yapmışlar. Yaptıranın da yapanın da eline sağlık. Ancak yalnız gelen engelli adayları için, sandalyesinden inip sürünmesini gerektiren bir adım, orası ayrı tabii... Denize ulaşılması için geride kalan mesafe de önemli şimdi...



Velhasıl, bugün epey güzel denize girdim. Rahatsızlığım dolayısıyla vücuduma en iyi gelen şey deniz benim için. Küçüklüğümden beri doktorların tek dediği denize götürün, bol bol yüzsün... Aslında bu konuda kışın da bir şeyler yapabilmem iyi olur diye düşünüyoruz. Ancak Hidroterapi almak mümkün olamıyor...

Epey yandım bu arada. Aman siz siz olun, plajda deniz önünde durmayın çok fazla. Acısı sonradan çıkıyor. Derler ya; Tatlı tatlı yemenin, acısı fena çıkar diye... =) Neyse öyle bir atasözü işte, anlayan anladı... Bu gece yatmak biraz zor olacak gibi, kollarım yanıyor. Yananı görür Allah, değil mi? :)

Üstteki fotoğrafın biraz daha yakını... Annem fotoğraf çekiyorum dedi, bende zafer işareti yaparım o zaman dedim. Ortaya, küçüklüğümün haricinde, ilk denizde çekildiğim resmim çıktı. Hayırlı uğurlu olsun. :) 

Bir de küçük kaza geçirdim bugün... :/

Talihsiz bir küçük kaza geçirdik babamla bir de. Bugün denizde kaslarımı çalıştırdığım gibi, en son denize girişimde diz kapağımın altına giren ağrı ile çıkmak istedim. Ancak akşama doğru epey dalga vardı denizde, epey zorlandık çıkarken denizden babamla.

İlk denememizde başarılı olamadık, babam sırtına aldı beni ama dalga zorladı babamı tutamadım. İkinci deneme daha da fenaydı; babamı tuttum ancak kıyıya geldiğimiz esnada büyük bir dalga bize çarpınca, önce babamı yıktı ve o esnada bende sırtüstü denize çakıldım. Ağzım, burnum, kulaklarım su doldu efendim, ki bu fecidir. Ve epey de korktum. Sanırım ucuz atlattık ama... O korkuyla dizimin arkasındaki ağrı da geçti gitti tabii, şok etkisi sanırım. :D

Neyse şükür ucuz atlattık, doğrulamadığımız ve babamla dinlendiğimiz esnada Özbekistanlı bir hemşire yardımımıza koştu annemle beraber. Ben kendime geldikten sonra da güzel bir sohbet başladı tabii ki. Hemşirenin arkadaşının eşi de engelli olunca... :) Her şerde bir hayır vardır işte, uzaktan gördüğüm beyfendi ve yakınları ile tanışıp güzel sohbet etme fırsatımız oldu. Kendi derdine eş değerde kişilerle konuşunca da ayrı rahatlıyor ya insan, öyle oldu işte. :)




İşte bugünkü deniz maceramız, bu yaz sezonunun ilk deniz macerası olarak tarihe geçti. Ve de hem eğlenceli hem de ufak kazanın nazarıyla geçti... :) Denize seferlerimiz, Allah izin verirse burada olduğumuz sürece sürecek... Bugünden sonra biraz daha erken gitme kararı aldık. Bakalım erken kalkmak nasıl olacak benim için. :)


Okuduğunuz için teşekkür ederim, Sevgilerimle... :)