19 Temmuz 2012 Perşembe

Teyzelik Çok Başkaymış

Tahmin ettiğim hisleri bir bir yaşıyorum teyze olmakla beraber. En az ablam kadar endişeleniyorum, en az ablam kadar mutluyum ve teyzeliğin ne olduğunun farkına varıyorum gün geçtikçe...

Teyze olmak, tahmin ettiğimden daha güzel bir duyguymuş. Sizin olmayan ama bir o kadar da sizinmiş gibi sevdiğiniz bir küçük varlığa bağlanmak söz konusu teyzelikte... :) Çocukları oldum olası sevdim de, bu çok başka geldi...

İlk gördüğümde, bir daha kopamayacağımı anlamam hislerimin baş sırasındaydı. Savunmasız ve dünyaya geldikten sonra birçok şeyi yakın çevresindekilerden öğrenecek bir küçük adam... Bu sizi biraz korkutuyor başta, yeni ve değişik bir sorumluluk gibi. Ama öyle savunmasızca bağlanıyorsunuz ki ona, tüm korkunuz, tüm hayata dair kötü düşüncelerinizi unutabilirsiniz onun yanında.

Teyze olmak şunu da doğuruyor; ablanız anne olduğunda yakınında bulunduğunuz için ve kardeşlikten ötürü gelen bir hisle onun ne hissettiğini anlayabiliyorsunuz... Tıpkı ablamın anne olduktan sonra anne babamı anlamış olması gibi...

Hep derler ya anne babalar; Anne baba olun anlarsınız bizleri diye. İşte şimdi anladı bu cümlenin içeriğini ablam da eniştem de... Mutluluk, küçücük bir çocuğun ellerinde şimdi onlar için. O kötü olunca ablam ile eniştem de kötü oluyor, o iyi olunca onlar da iyi oluyor...

Televizyonda, dizilerde gaz çıkartınca mutlu olan aileler gördüğümde komik gelirdi. Şimdi gaz sancısı neymiş anlamış bulunmaktayım bende... :)

1 gün görmeyince özlemeye başladığımı Kağan Efe hastanede iken anlamışken, ablamlardan döneli 6 gün oldu ve deli debel hislerle özledim diyebilirim... Kağan yoğun bakımdan ve hastaneden çıkıp eve geldi. Şükür iyi şimdi, ama bizi çok korkuttu... 1 gün Kağan ile aynı odada uyuyup, ertesi gün gece evimize döndük. Tadilat dolayısıyla dönmemiz gerekiyordu. 2 gün kadar önce bitti tadilat.

Yarına buraya gelecekler ablamlar inşallah. Sabırsızlıkla onları bekliyorum. Özlem doluyum... Teyzeliği hafife almamıştım ama bu kadarını da tahmin etmiyordum. Eğilip tüm teyzelerin önünde şapka çıkartıyorum. Ve ben küçük Kağan'ımı çok ama çok seviyorum... :) Hoşgeldi bu dünyaya ve ailemize.


AZ ÖNCE YARIN BEKLEDİĞİMİZ ABLAMLAR GELDİ, SÜRPRİZ YAPIP. DİDEM KAÇAR MUTLULUKLA... ESEN KALIN :) KAĞAN'IM GELDİ... :)

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Bloğuma hoşgeldiniz. Yazımı okuduğunuz için teşekkür ederim.

İnşallah beni yorumlarınızdan mahrum bırakmazsınız... :)