10 Temmuz 2012 Salı
Teyze Olmak
07.07.2012-Cumartesi günü, teyze oldum. Acemilik evresindeyim, evet. Ama bu güzel hissi yaşatan Ablama, Enişteme ve Yiğenim Kaan Efe YIRTICI'ya çok çok teşekkür ediyorum. İlk gördüğümde, ağladığında, nefes alırken zorlandığında canım acıdı... Anladım ki kopamam artık bu küçük savunmasız varlıktan...
Bu kadar yakından ilk defa bir bebeğin büyümesine, yetişmesine tanık olacağım. Ve bu bebek ilk günden, hele hele doğmadan kalbimi fethetti... Canım, kanım mı o şimdi, hala inanamıyorum bazen. Kaan Efe'm, canım yiğenim; Hoşgeldin hayatıma, hayatımıza... :)
Bebeğimizin durumu çok iyi şükür. Ablamın çıkışını yapıp geldik eve. Kaan Efe'm de bugün yarın çıkacak hastaneden... Solunum rahatsızlığından ötürü oksijen tedavisi alıyordu 3 günden bu yana. Kendi kendine solunum alabiliyor artık... Şimdi annesi yanında, 1 gün kontrol altında tutulacak...
Şimdi eve gelecekleri zaman için heyecanlıyım. Çünkü; henüz dokunmaya bile kıyamadığım o küçük bebeğin teyzesi olmak hissini derinden tatmayı sabırsızlıkla bekliyorum... :) Hoşgeldin Kaan Efe Yırtıcı... Hoşgeldin Teyzesinin birtanesi. :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Bloğuma hoşgeldiniz. Yazımı okuduğunuz için teşekkür ederim.
İnşallah beni yorumlarınızdan mahrum bırakmazsınız... :)