6 Temmuz 2012 Cuma

Acemi Bir Teyze

Bu yazının başlığını, Acemi Bir Teyze koydum, çünkü az kaldı teyzeliğe adım atmama ve ilk kucağıma aldığımda yiğenimi ne hissedeceğimi merak ediyorum. Hem o güzel duyguyu yaşamak istiyorum, hemde üstüme yüklenecek sorumluluklardan biraz korkuyorum. İlk defa bu kadar yakınım olan bir bebek dünyaya geliyor ve ben kendimi çok acemi hissediyorum...

Bazen doğru karar verebilecek miyim, ona örnek olabilecek miyim, soru sorma çağına geldiğinde tıkanıp kalırsam ne yapacağım, onu bile merak ediyorum. Endişe doluyum, çünkü hayat açısından tecrübesiz bir çocuk geliyor dünyaya ve siz anne tarafından teyze olarak gelişiminde zaman zaman ihtiyaç duyabileceklerine cevap vereceksiniz... Bazen korkunç geliyor işte...



Küçük bir çocuk tarafından sevilecek miyim? Nasıl bir çocuk olacak? Anlaşabilecek miyiz? Bir zor durumu olduğunda yardımına yetişebilecek miyim? Boynuma sarılacak mı? Hepsinden önemlisi teyzem dediğinde hissettiğim duygu ne olacak? Bunların hepsinin olmasına çok zaman var, ama zaman hızla geçiyor diye bunları da düşünmeden edemiyorum... Kucağıma aldığımda ona huzur hissi verebilecek miyim? Kokumdan tanıyabilecek mi? Ağladığında susturabilecek miyim? Ablamın karnında iken sesime tepki veriyor, sesime cidden böyle alışabilecek mi?

Aslında çok soru sorduğumun, çok merak ettiğimin farkındayım... Ama ilkler hep korkutur ya hani, yaşadığım korku bundan aslında biliyorum...

Son 10 günden başladık sayıma, son 2 gün kaldı şimdi doğuma. Garip hissediyorum kendimi işte. Teyze anne yarısı diyorlar ya, ben teyzeliğe hala alışamadığımı hissediyorum biraz biraz. İlgili, bilgili bir teyze olacağıma inansam da, azıcık korkuyorum... Annem, Babam, Ablam, Eniştem, Eniştemin ailesi, herkes çok heyecanlı... Pazar gününden beri ablamlardayız, annemle ben... Heyecanla gün sayıyoruz, tabii ablamda az korku da var.




Bebeğimiz tıbbi şartlar doğrultusunda Cumartesi günü sabah sezeryanla doğacak. Ama kaç zamandır düşünce içerisindeyim, Teyzelik düşüncesi... Ama bunu da atlatacağıma inanıyorum. 


İlkler hep korkutur bizleri ya, Lise ve Üniversite'de yeni bir ortama girerken de korkmuştum işte. Ama bu çok başkaymış. Şimdi yiğenim için de, ablam için de endişeleniyorum, ister istemez. Ama umuyorum herşey çok güzel olacak... 


Cumartesi günü dünyaya yeni bir can daha gelecek, Allahın lütfu... Ve neden bilmiyorum hislerim diyor ki; o küçücük eller, ayaklar, o küçücük atan kalp, beni daha çok bağlayacak yaşamak hissine, sevgiyle varoluşa... Şimdiden öylesine hevesle bağlandım ki... Çok ama çok merak ediyorum, Cumartesi gününü ve sonrasında hissedeceklerimi... :)





Ve biri için daha endişeleneceğim bu hayatta artık, biri daha eklenecek aileme ve yüreğime; üzülmesin, canı acımasın, yorulmasın, bir zarar gelmesin diye pır pır atacak yüreğim...

Diliyorum incinmesin yüreğin meleğim, Diliyorum incitme sende kimseyi. Doğruyu yanlışı öğretebilmem, öğretebilmemiz ve öğrenebilmen için güç versin bizlere Allahım... Hayırlı bir ömrün olsun. Ve Annene Babana, Bizlere, Vatana Millete Hayırlı bir evlat ol...

Ailen seni çok seviyor... :)





Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Bloğuma hoşgeldiniz. Yazımı okuduğunuz için teşekkür ederim.

İnşallah beni yorumlarınızdan mahrum bırakmazsınız... :)